Lijstjestijd: nog wat cijfertjes over 2013

Voor de liefhebber nog wat lijstjes en cijfertjes over 2013:

Aantal berichten en bezoeken
Ik schreef dit jaar, inclusief dit bericht, 147 berichten. Dat is een stuk minder dan in 2011 (toen waren het er 351) en 2012 (214 berichten). Dat verschil zie je dus ook terug in de aantallen bezoeken en de unieke bezoekers:

Wat ook interessant is, is dat het mobiele bezoek flink gestegen is, al is het nog steeds maar een klein deel van het totaal aantal bezoeken:

	Desktop	Telefoon	Tablet
2013	15.393	2.283	2.141
2012	24.431	931	1.986
	-37%	145%	9%

Aantal reacties
Als ik goed geteld heb, hebben jullie dit jaar ongeveer 245 reacties toegevoegd. Dat is iets minder dan voorgaande jaren dat ik het bijgehouden heb. Toen waren het er gemiddeld twee per bericht.
De vijf berichten met de meeste reacties waren dit jaar:

Elektronische procesdossiers (15 reacties)
Over systeemkoppelingen, vinkjes en de dood (12 opmerkingen)
De datum van een archiefstuk (11 opmerkingen)
Een drone boven je kop (11 opmerkingen)
De afwezigheidsmelding en de Wob (11 opmerkingen).

Tenslotte had ik hier ook graag een lijstje gemaakt met de vijf meest getwitterde berichten van 2013, maar het lukt me niet om betrouwbare cijfers te krijgen. Een van de redenen is dat blogger de url aanpast van blogspot.com naar blogspot.nl (of .be). Als iemand een manier weet waarop ik dit lijstje zou kunnen maken, dan hou ik me aanbevolen.

Goede jaarwisseling en tot volgend jaar.

Gerelateerd
Lijstjestijd: nog wat getallen over 2011

Plaatje: Een Pascaline [GFDL, CC-BY-SA-3.0, CC-BY-SA-2.0 or CC-BY-SA-2.0-fr], via Wikimedia Commons

Lijstjestijd: de tien beste berichten van 2013 (volgens mij dan)

De 10 berichten uit 2013 die ik het best geslaagd vind, in chronologische volgorde. Deze keer zijn de meest bezochte berichten van selectie uitgezonderd.

1. 8 februari 2013 - Archiefdiefstal in Denemarken
Vooral omdat ik een eigen foto kon gebruiken bij een intrigerend geval van archiefdiefstal.

2. 15 februari 2013 - Excel regeert de wereld en wij slaan het plat
Een van mijn stokpaardjes: pdf is niet de panacee, zeker niet voor complexere excel-bestanden.

3. 29 maart 2013 - De privacy van een dood zestienjarig meisje
Ik blijf het interessant vinden, de vraag of overledenen nog privacy hebben of niet. Dit bericht ging daar ook over.

4. 22 april 2013 - Over systeemkoppelingen, vinkjes en de dood
Het toch wel schokkende verhaal over de dood van Dolmatov en de rol die informatiesystemen daarbij speelden.

5. 22 juni 2013 - Dat metadata niet zo onschuldig zijn
Alle overheden probeerden het nieuws van Snowden over het "tappen" van telefoondata te bagatelliseren door te zeggen dat het "maar" om metagegevens ging. Maar die data zijn helemaal niet zo onschuldig. Dit bericht werd nog door twee andere berichten gevolgd, maar ik had er nog wel meer over kunnen schrijven.

6. 10 augustus 2013 - Schrikkeldag, schrikkelseconde en Eise Eisinga
Net als bij het eerste bericht vind ik het mooi als ik een persoonlijke foto of gebeurtenis kan koppelen aan iets wat ik ergens anders gelezen heb.

7. 12 augustus 2013 - Nog een keer de Two Row Treaty
Vooral omdat ik het verhaal van die Wampum en de relatie met archiveren zo interessant vind.

8. 15 oktober 2013 - Vrouwen, computers en het wonder van Amsterdam
Over de interessante Nederlandse computergeschiedenis en de rol die vrouwen daar in speelden. Toevallig verscheen dit bericht ook nog eens op Ada Lovelace Day.

9.  5 november 2013 - Elektronische procesdossiers
Vooral vanwege de discussie die er op volgde.

10. 11 november 2013 - Digitaal archiveren in the cloud
Mijn poging om mogelijke risico's van archiveren "in the cloud" op een rijtje te zetten. Ik heb zelf de afgelopen weken op kantoor al een paar keer van de inhoud gebruik gemaakt.

Gerelateerd
Lijstjestijd: mijn beste berichten van 2010 (volgens mij dan)
Lijstjestijd: De tien beste berichten uit 2011 (volgens mij dan)
Lijstjestijd: De tien beste berichten uit 2012 (volgens mij dan)

Plaatje: 1.2.3.5.6.7.8.9. van Jim Champion

Lijstjestijd: de meest bezochte blogs van 2013

De negentien blogs uit 2013 die tot nu toe het meest gelezen zijn, met daarin de tien meest gelezen berichten uit 2013:

- 6 december 2010 - Kwaliteitscontrole, steekproeven en dan?

Een oudje, dat - terecht - nog altijd veel gelezen wordt.

1. 7 maart 2013 - Een drone boven je kop
Over drones die boven Nederland vliegen. De hoge notering is te danken aan een (zijdelingse) vermelding op GeenStijl.

- 12 december 2012 - Delete. Onthouden of vergeten in de digitale wereld 
Artikel dat in het laatste nummer van 2012 van het Archievenblad verscheen.

2. 5 maart 2013 - De datum van een archiefstuk
Hardcore archiefonderwerp: moeten we van ieder archiefstuk de datum vastleggen? Leidde tot een levendige discussie in de commentaren.

3. 8 april 2013 - De afwezigheidsmelding en de Wob
Naar aanleiding van een uitspraak van de rechter in een zaak tussen de gemeente Dordrecht en een "wob-misbruiker." Moeten afwezigheidsmeldingen beschouwd worden als archiefstukken?

- 25 april 2010 - De Elzenkoning van Michel Tournier
Boekbesprekingen doen het altijd goed, want dadelijk volgt ook nog mijn stukje over Gangreen 2. Het bijzonderen van De Elzenkoning is wel dat ik daar vlak voor Kerst nog een reactie op kreeg.

- 3 juni 2010 - Voornamenbank: hoeveel naamgenoten heb jij?
Dit is een heel populair bericht, aangezien het zowel in 2010, 2011, 2012 en dit jaar bij de meest bezochte berichten hoort.

- 16 januari 2011 - Vriesdrogen, hoe werkt dat eigenlijk?
Veel mensen willen blijkbaar weten hoe dat werkt.

4. 4 oktober 2013 - Archiefprobleem in Groningen
Berichtje over de problemen bij een andere provincie. Heel vervelend, voor de collega's en voor de leverancier.

5. 3 oktober 2013 - De informatiemaatschappij van 2023 #info2023
Verslag van het symposium dat Geert-Jan van Bussel ondertussen jaarlijks organiseert met zijn lectoraat. Werd veel geretweet, onder andere door Van Bussel zelf.

6. 1 februari 2013 - Een Erfgoedwet ipv een Informatiewet
Een stukje beleidsexegese, die er (mede) toe leidde dat de Raad voor Cultuur een soort rectificatie naar de minister stuurde. Desondanks hoor ik in de wandelgangen dat er nog altijd aan een Erfgoedwet gewerkt wordt.

7. 19 september 2013 - Over de impact van digitalisering op het archiefproces
Kritische recensie van een rapport van PBLQ HEC over de gevolgen van de digitalisering. Er staan nogal wat discutabele passages in dat rapport. Ik begreep trouwens uit de nieuwsbrief van Archief 2020 dat de Kamer op 29 januari 2014 onder andere over dit rapport gaat debatteren.

8. 15 mei 2013 - Wie is hier nou het archief?
Verwijzing naar twee uitstekende artikelen van Filip Boudrez.

- 16 augustus 2012 - Nu nog beter bewaren en vernietigen: gemeentelijke selectielijst
Ik weet waarom deze zo hoog staat. Het bericht werd gemiddeld bijna één keer per dag bezocht, de meesten kwamen via Google.

- 23 februari 2011 - Het bewaren van overheidswebsites
Beknopte bibliografie over het archiveren van websites. Belangrijkste reden voor het grote aantal bezoekers was waarschijnlijk een berichtje van Ton op BREED.

9. 8 maart 2013 - Amateur digitaliseert meer kranten dan de Library of Congress
Prachtig verhaal over een amateur die in zijn uppie meer kranten sneller scant, indexeert en beschikbaar stelt dan de Library of Congress.

- 1 juni 2012 - Opslag wordt steeds goedkoper, dus laten we alles maar bewaren
Het is duidelijk waarom dit bericht hier staat: tijdens KVAN13 en IaZ2013 discussieerden Chido en ik hier uitgebreid over.

- 18 september 2010 - Gelezen: Jef Geraerts - Gangreen 2 De goede moordenaar
Nog een boekbespreking.

10. 9 januari 2013 - Eisen webarchivering van de VNG
Kanttekeningen bij een programma van eisen van GovUnited voor webarchivering.

Gerelateerd

De 10 meest bezochte berichten van 2012 #lijstjestijd

Lijstjestijd: De tien meest bezochte berichten van 2011

Lijstjestijd: de tien meest bezochte berichten van 2010

Plaatje: 19°C en Santiago? van Carlos Jose

Lijstjestijd: Wat las ik in 2013

Dit jaar las ik 29 boeken (ik lees nu nog de nieuwe Pynchon, maar die krijg ik dit jaar niet meer uit). 29 is vijf boeken meer dan vorig jaar, al moet ik toegeven dat ik drie boeken niet uitgelezen heb. De gevarendriehoek bleek bij derde lezing niet meer zo interessant en De verleider van Damascus was dat al niet bij eerste lezing. Het Bami-schandaal is een Gordon avant la lettre: niet-grappig racisme en mysogynie. Kan best zijn dat Thomése het niet "meent", maar daarmee is het nog altijd verschrikkelijk om te lezen.

Dit jaar zes boeken met vijf sterren, netjes verdeeld over drie talen: twee Nederlands (één Vlaams, één Nederlands), twee Engels en twee Duits. En heel opvallend: het zijn allemaal "historische" boeken, al speelt Er ist wieder da in het heden.

Gerelateerd
Lijstjestijd: wat las ik in 2012
Lijstjestijd: wat Ingmar in 2011 las
Lijstjestijd: wat Ingmar las in 2010
Lijstjestijd: wat Ingmar in 2009 las

Plaatje: Na taberna Laurels van Gavin Glakas

Kerstmis 2013 - een filmpje

A Christmas Rhapsody, uit de onuitputtelijke Internet Archive

Kerstmis 2013

En weer maakte Deborah de mooiste kerstkaart van het jaar.

Dat big brother alles ziet, is niet het enige enge

De afgelopen maanden hebben verschillende overheden op verschillende manieren geprobeerd om de geschiedenis te herschrijven. Het meest recente, en extreemste, voorbeeld is natuurlijk de executie van Jang Song-thaek en de daar aan voorafgaande en opvolgende "opschoning" van de Noord-Koreaanse geschiedenis:

Als Noord-Korea iemand in de ban doet, dan verricht het land geen half werk. En dus zijn van Jang Song Thaek, de in ongenade gevallen oom van de Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un, alle afbeeldingen verwijderd uit de staatsdatabase.

Daar voor was er commotie over de Britse conservatieve partij die allerlei speeches van zijn website en uit de Wayback-machine had verwijderd:

The Conservatives have removed a decade of speeches from their website and from the main internet library – including one in which David Cameron claimed that being able to search the web would democratise politics by making "more information available to more people".
The party has removed the archive from its public website, erasing records of speeches and press releases from 2000 until May 2010. The effect will be to remove any speeches and articles during the Tories' modernisation period, including its commitment to spend the same as a Labour government.

En in augustus schreef David Rosenthal in een blog over een gepubliceerde toespraak van de Amerikaanse attorney-general die in de loop van een paar maanden ingrijpend gewijzigd werd.

In de "post-Snowden-journalistiek" wordt geregeld verwezen naar Big Brother uit 1984 van George Orwell. Meestal gaat het dan om het idee dat de staat alles van iedere inwoner ziet en vastlegt. Het "Big Brother is watching you," dat het uitgangspunt was van dat succesvolle tv-programma en de inspiratie voor een "privacy-award."
Maar, zoals Peter van Buren schrijft, zat in de dystopie van Orwell nog een element dat steeds meer realiteit dreigt te worden: the memory hole:

In the walls of the cubicle there were three orifices. To the right of the speakwrite, a small pneumatic tube for written messages, to the left, a larger one for newspapers; and in the side wall, within easy reach of Winston's arm, a large oblong slit protected by a wire grating. This last was for the disposal of waste paper. Similar slits existed in thousands or tens of thousands throughout the building, not only in every room but at short intervals in every corridor. For some reason they were nicknamed memory holes. When one knew that any document was due for destruction, or even when one saw a scrap of waste paper lying about, it was an automatic action to lift the flap of the nearest memory hole and drop it in, whereupon it would be whirled away on a current of warm air to the enormous furnaces which were hidden somewhere in the recesses of the building.

Toen ik 1984 voor het laatst las, in 2000, heb ik een passage die hierop volgt gemarkeerd. Winston Smith zit in zijn kantoortje en krijgt vier briefjes met zijn taken voor die dag:

The messages he had received referred to articles or news-items which for one reason or another it was thought necessary to alter, or, as the official phrase had it, to rectify.

Om deze rectificaties door te voeren, vraagt Winston de betreffende nummers van de krant op en corrigeert de bewuste artikelen. Daarna stuurt hij de kranten en de correcties terug:

What happened in the unseen labyrinth to which pneumatic tubes led, he did not know in detail, but he did know in general terms. As soon as all the corrections which happened to be necessary in any particular number of "The Times" had been assembled and collated, that number would be reprinted, the original copy destroyed, and the corrected copy placed on the files in its stead. This process of continuous alteration was applied not only to newspapers, but to books, periodicals, pamphlets, posters, leaflets, films, sound-tracks, cartoons, photographs - to every kind of literature or documentation which might conceivably hold any political or ideological significance. Day by day and almost minute by minute the past was brought up to date. In this way every prediction made by the Party could be shown by documentary evidence to have been correct; nor was any item of news, or any expression of opinion, which conflicted with the needs of the moment ever allowed to remain on record. All history was a palimpsest, scraped clean and reinscribed exactly as often as was necessary.

De voorbeelden waar ik hierboven mee begon, zijn nog niet zo extreem als in het boek en mede door The Internet Archive, The UK Web Archive en de "vrije pers" zijn we erachter gekomen.
Maar, als ik dan eens een voorspelling voor 2014 mag doen, ik denk dat we het komende jaar nog wel meer van dit soort "rectificaties" zullen gaan zien. Hopelijk zullen archivarissen en andere "informatieprofessionals" zich dan roeren. Want wij gaan misschien niet over welke informatie allemaal vastgelegd wordt, maar we gaan zeker over de authenticiteit en integriteit van de vastgelegde informatie.
Het is misschien wel zoals Winston Smith denkt:

If the Party could thrust its hand into the past and say this or that event, it never happened - that, surely, was more terrifying than mere torture and death?

Gerelateerd
De boekhandel die je hele boekenkast verwijdert
Say click, take a pic!
Gelezen: Ilija Trojanow, Juli Zeh - Angriff auf die Freiheit

Plaatje: Memory holes van Jim Kenefick

Agenda's en financiële systemen

Vandaag bekijkt het gerechtshof in Arnhem of Joris Demmink vervolgd moet worden wegens verkrachting van minderjarige jongens. De NRC schreef er dit weekend over en het gaat weer over Demminks agenda:

De raadsheren van het hof zullen zich vooral buigen over de agenda’s van Demmink. Heeft Demmink een alibi, zoals hij beweert? De topambtenaar zegt dat hij in 1986 Turkije voor het laatst bezocht. Hij was er toen op dienstreis als voorzitter van de Nationale Veiligheidscommissie Burgerluchtvaart. Het probleem is, vertelt Demmink, dat hij niet via zijn oude agenda’s kan aantonen waar hij was op dagen dat hij beschuldigd wordt van deelname aan pedofielenparty’s. „Ons computersysteem wist alle agenda’s na vijf jaar. Mijn secretaresse is gestopt met het bijhouden van papieren agenda’s”, vertelt Demmink.
Hij belooft thuis nog eens te zoeken naar privé agenda’s. Tevergeefs, zegt hij in een nieuw gesprek met de rijksrecherche op 7 december 2011. „Ik heb thuis nog gekeken maar ik heb niks gevonden.” Hij heeft er ook een goede verklaring voor. „Mijn werkster is nogal van het opruimen.”
Deze zomer kreeg het OM de beschikking over resultaten van een onderzoek dat Turkse collega’s deden na een aangifte tegen Demmink in Turkije. De Turkse officier van justitie Selim Altay zou hebben vastgesteld dat de topambtenaar op 20 juli 1996 wel in Turkije was. Dat kan niet kloppen, vertelde Demminks’ advocaat Harro Knijff in september bij de rechtbank Utrecht. „Zijn eigen agenda laat zien dat hij op de datum van 20 juli 1996 in Nederland aanwezig was en enkele dagen daarna in Brussel.” Maar die agenda kon Demmink in 2011 toch al niet meer vinden? Knijff kan het verklaren. „Demmink heeft zijn privé agenda's inmiddels gevonden en ik heb de agenda van 1996 ingezien.”
[...]
De topambtenaar reisde overigens tussen 1993 en 2011 met een diplomatiek paspoort. Mogelijk zijn z’n precieze reisbewegingen hierdoor moeilijker te achterhalen. De rijksrecherche heeft in 2011 ook onderzoek gedaan in het zogeheten Justitieel Financieel Informatiesysteem (Jufis) dat alle declaraties bevat van medewerkers van het ministerie van justitie sinds 1995. Er zijn van Demmink geen reizen gevonden tussen 1995 en 1997 naar Turkije. 

Die laatste alinea is ook interessant.
Volgens mij is de bewaartermijn van de archiefstukken in dat Justitieel Financieel Informatiesysteem een jaar of tien. Handeling 248 uit de selectielijst Overheidspersoneel Deelbeleidsterrein Arbeidsvoorwaarden Rijkspersoneel (p. 114) luidt

Handeling Het vergoeden van reis- en verblijfkosten
(...)
Waardering V 10 jaar

Dat wil zeggen dat die informatie dus al in 2008 vernietigd had moeten zijn. Ik kan uit de formulering van de krant niet opmaken of dat de reden is waarom er geen informatie (meer) is.
(En op papier zou dat ook zeker het geval zijn geweest, digitaal ligt dat wat complexer...)

Gerelateerd
Als je er op let, zie je het overal
Over het archiveren van agenda's
Bewaren is makkelijk, vernietigen dat is moeilijk!

TV-nieuws op de kaart

Understanding 9/11, het audio-visueel archief van The Internet Archive over 11 september, kende ik al. Maar het TV news Archive, waar je door het Amerikaanse TV-nieuws kunt zoeken, dat Jason Scott tijdens DISH13 liet zien kende ik niet: 

the Internet Archive collects and preserves television news.  Like library collections of books and newspapers, this accessible archive of TV news enables anyone to reference and compare statements from this influential medium.
The collection now contains 506,000 news programs collected over 4 years from national U.S. networks and stations in San Francisco and Washington D.C.  The archive is updated with new broadcasts 24 hours after they are aired.  Older materials are also being added.
Use the index of searchable text and short, streamed clips to find programs to borrow on DVD-ROM or view at the Internet Archive’s library in San Francisco.

(Die laatste constructie - enkel clips online en DVD's lenen of in San Francisco kijken - is natuurlijk de bibliotheek-oplossing voor de auteursrechten-problematiek.)
Het interessante van het TV News Archive is dat je het op trefwoord kunt door zoeken en dan op een tijdlijn alle resultaten krijgt. Zo kun je kijken hoe de Amerikaanse media berichten over het overlijden van Nelson Mandela vorige week. En hier zie je alle Amerikaanse nieuwsuitzendingen over Geert Wilders.

Het wereldkaartje helemaal bovenaan dit blog is ook heel fascinerend.
Kalev Leetaru heeft de 400.000 uur aan nieuwsopnamen "gegeocodeerd" door alle in de uitzendingen genoemde plaatsnamen op de kaart te plotten. Het gifje hierboven is maar een uitsnede, op TvGeo kun je inzoomen op de kaart, en zoeken op plaatsen. En ja er zitten fouten in, want dit gaat wel over Margraten, maar al deze uitzendingen gaan natuurlijk echt niet over de Heek in Klimmen. Maar zoals op het blog van The Internet Archive staat:

 Keep in mind that as you explore, zoom-in and click the locations in these pilot maps, you are going to find a lot of errors. What you see here represents our very first experiment with revealing the geography of television news and required bringing together a bunch of cutting-edge technologies that are still very much active areas of research. While there is still lots of work to be done, we think this represents a tremendously exciting prototype for new ways of interacting with the world’s information by organizing it geographically and putting it on a map where it belongs!

En het is inderdaad tremendously exciting.

Gerelateerd
Hyves, Retronaut en 3D-objecten #dish13
Mooiste TV (uit Duitsland en België)
De digitale archieven van de BBC

Vrijspraak omdat het geboortetijdstip ontbreekt op de akte

Wonderlijk...

De rechtbank in Brussel heeft een verdachte vrij gesproken omdat het onduidelijk is op welk tijdstip hij geboren is.

In het huis waar werd ingebroken, is de afdruk van een handpalm van de dief gevonden. Aan de hand daarvan kon de vermoedelijke dader geïdentificeerd worden: een jongen van 18, geboren in Chili. De onderzoekers vroegen aan de Chileense ambassade om een geboortecertificaat van de jongen. Daarop staat zijn geboortedatum, maar niet het exacte tijdstip van de geboorte.
De vermoedelijke inbreker zou de inbraak gepleegd hebben op de dag van zijn 18e verjaardag. Maar de rechter in Brussel wist dus niet met zekerheid of de tiener op het tijdstip van de inbraak minder- of meerderjarig was omdat hij geen exact geboorte-uur kent. De rechter verklaarde zich daarom onbevoegd en de vermoedelijke inbreker komt dus ongestraft weg.

Gerelateerd
Het geboortebewijs van Obama is vals, zegt sherrif Arpaio

Plaatje:  foto van Alex E. Proimos via Wikimedia Commons

Radioctieve bedrijfsnaam: Radium Foam

Toen ik afgelopen week wat rondklikte op Retronaut.com (naar aanleiding van DISH13) kwam ik ook zijn "capsule" tegen over Atomic Brand Names. Tot dat moment was me eigenlijk nooit opgevallen dat het bedrijf waar mijn vader zijn hele leven gewerkt heeft, een vreemde naam had: de Radium in Maastricht.

De fabriek werd opgericht door de heren Hayen, Groenen, Jongen en Reintjes, die voordien werkzaam waren bij de Maastrichtsche Zinkwit Maatschappij. Zij richtten de Bataafsche Rubber Industrie (BRI) op, en de merknaam was Walram. De fabriek werd gevestigd op het terrein van de failliete Gemeentelijke Gasfabriek.
Reeds eerder was in Maastricht, aan de Lage Kanaaldijk, een rubberverwerkende fabriek gevestigd, de Rubberfabriek Holland, en deze produceerde ook fietsbanden welke ze verkocht onder de merknaam "Radium". In 1937 ging die fabriek failliet, waarop BRI de boedel overnam, waarbij vooral de reeds bekende merknaam een rol speelde. De naam Radium verving sindsdien geleidelijk de merknaam Walram en tooide ook de schoorsteen van de fabriek.

Die schoorsteen staat er nu nog en is bijna niet te missen als je de stad via de Noorderbrug inrijdt.
Wat ik ook wel sympathiek vind, is dat het huidige bedrijf Radium Foam, zijn geschiedenis enigszins in ere houdt door op zijn website een paar oude foto's en een heel beknopte tijdlijn te publiceren. Maar het is wat karig.
Bij het RHCL in Maastricht hebben ze het archief van NV Bataafsche Rubber Industrie Radium, voorheen NV Bataafsche Rubber Industrie te Maastricht van 1932-2004. Maar de inventaris staat zo te zien niet online.
Een andere interessante bron is natuurlijk Delpher, al levert die vooral treffers op uit de krantenbank van de KB. In december 1937 meldt de Telegraaf inderdaad dat de Bataafsche Rubberindustie de Holland Rubberfabriek heeft overgenomen. Dit bericht over 112 Turkse arbeiders die in december 1963 werden ingevlogen en gehuisvest in Meerssen, vind ik ook opvallend:

Tenslotte kwam ik ook nog interessante foto's tegen op Ghost Funfair, het weblog van enkele "urban explorers" uit Finland. In 1996 opende Radium Foam een nieuwe Latex-fabriek naast de oude fabriek op het industrieterrein Bosscherveld tussen de Fort Willemweg en de Lage Frontweg en sindsdien ligt de oude fabriek te verloederen.
Een van de auteurs/fotografen van Ghost Funfair maakte in april 2012 de volgende foto's:

Waarschijnlijk hing dat gele asbestlint er omdat er vlak daarvoor een binnenbrand in de fabriek was geweest. De fotograaf trok zich niets aan van het verbod, maar maakt zich wel zorgen over dat oranje spul op de foto erboven:

After I had got down couple of floors I found this area which was enclosed with this policetape. It says "verboden toegang asbestwerkzaamheden"  which means something like "no entry, asbest work activities (?)". It was quite confusing to find this brand new police tape from this old, ramshackle factory. Of course I didn't obey, so all photos in this post are from the forbidden area. If anyone knows what this orange, shine matter could be, please tell me because it really bothers me! It reflected sunlight and created rainbow in the room, which was quite spooky.

Een paar maanden geleden is de gemeente Maastricht begonnen met het slopen van de fabriek in verband met de aanpassingen aan de afrit van de Noorderbrug en het aanleggen van een landschapspark.

In totaal publiceerde Ghost Funfair drie series foto's:
Radium rubber factory, Maastricht, Netherlands (part one)
Radium rubber factory, Maastricht, Netherlands (part two)
Radium rubber factory, Maastricht, Netherlands (part three)

Gerelateerd
Hyves, Retronaut en 3D-objecten #DISH13

Wet Open Overheid - zeg maar de nieuwe Wob

Afgelopen week dienden de Tweede Kamerleden Voortman (Groenlinks) en Schouw (D66) het wetsvoorstel in voor de nieuwe Wet Open Overheid.Dit wetsvoorstel is na enig duwen en trekken tussen Voortman/Schouw en het kabinet in de plaats gekomen van het voorstel van Mariko Peters van een dik jaar geleden. Voor een groot deel blijft mijn commentaar van vorig jaar nog altijd gelden.
Ook in dit voorstel vallen koepelorganisaties van openbare lichamen onder het openbaarheidsregime, maar zolang zij niet onder de Archiefwet vallen, kunnen zij "zomaar" documenten vernietigen. Overigens stond in het oude voorstel nog dat de openbaarheids regels ook golden voor alle organisaties die qua bekostiging of oprichting bijna volledig afhankelijk zijn van de overheid. In dit nieuwe voorstel is dat "optioneel" gemaakt: in een Algemene Maatregel van Bestuur kan de wetgever organisaties aanwijzen.
Ook de voorschriften voor het inrichten van een elektronisch toegankelijk register zijn ongewijzigd. De Informatiecommissaris krijgt in het nieuwe voorstel iets minder bevoegdheden dan in het oude voorstel.

Maar er staan nog wel wat andere passages in mij opvielen.
(Ik citeer hier trouwens uit de versie die Roger Vleugels afgelopen week rondstuurde via zijn Fringe-nieuwsbrief. Die versie wijkt iets af van de Groenlinks versie waar ik hier naar verwijs).

Artikel 1.1 Recht op toegang
Een ieder heeft recht op toegang tot publieke informatie zonder daartoe een belang te hoeven stellen, behoudens bij deze wet gestelde beperkingen.
[...]
2.1 Begripsbepalingen
b. publieke informatie: informatie neergelegd in documenten die berusten bij een orgaan, persoon of  college als bedoeld in artikel 2.2, eerste lid, of informatie die krachtens artikel 2.3 door een  bestuursorgaan kan worden gevorderd;
c. document: een bij een orgaan, persoon of college als bedoeld in artikel 2.2, eerste lid, berustend  schriftelijk stuk of ander geheel van vastgelegde gegevens

Gaat het in de Wob in artikel 3 nog om het recht op "informatie neergelegd in documenten over een bestuurlijke aangelegenheid", in de nieuwe wet lijkt het te gaan om alle informatie die bij een organisatie aanwezig is.

Artikel 2.4 Zorgplicht en openbaarmaking
3. Indien een bestuursorgaan overeenkomstig deze wet informatie openbaar maakt, geschiedt dat op  zodanige wijze dat de belanghebbende en belangstellende burger zoveel mogelijk wordt bereikt en  op de volgende algemeen toegankelijke wijze:
a. in elektronische vorm, in een machinaal leesbaar open formaat, samen met hun metadata,  overeenkomstig artikel 5, eerste lid, van Richtlijn 2003/98/EG van het Europees Parlement en de  Raad van 17 november 2003 inzake het hergebruik van overheidsinformatie (PbEG 2003 L 345),  zoals dit is gewijzigd bij Richtlijn 2013/37/EU van het Europees Parlement en de Raad van 26 juni  2013 tot wijziging van Richtlijn 2003/98/EG inzake het hergebruik van overheidsinformatie (PbEU  2013 L 175)

Interessant is natuurlijk de vraag welke metadata (verwarrend trouwens dat in de Archiefwet- en -regelgeving over metagegevens gepraat wordt) meegeleverd moeten worden. Dit wordt volgens mij noch in die Europese richtlijn, noch in de toelichting nader uitgewerkt.

Artikel 5.3 Informatie ouder dan vijf jaar
In afwijking van de artikelen 5.1, tweede en vierde lid, en 5.2 wordt informatie openbaar gemaakt wanneer de informatie ouder is dan vijf jaren, tenzij het bestuursorgaan motiveert waarom de in de artikelen 5.1, tweede en vierde lid, en 5.2 bedoelde belangen ondanks het tijdsverloop zwaarder wegen dan het algemeen belang van openbaarheid.

Dit is nieuw en is een interessante bepaling, zeker met het oog op het gebruik van e-depotvoorzieningen.

Artikel 8.1 Strafbepaling
1. Hij die opzettelijk een of meer documenten aan de werking van deze wet onttrekt, daaraan  opzettelijk medewerking verleent, of daartoe opdracht geeft, wordt gestraft met gevangenisstraf van  ten hoogste vier jaren en zes maanden of geldboete van de vijfde categorie.
Toelichting Artikel 8.1 Strafbepaling 
De rechtspraak biedt een voorbeeld van een bestuursorgaan dat hangende een Wob-procedure de gevraagde informatie onderbracht bij een particulier bureau om te kunnen betogen dat het niet (meer) over de desbetreffende informatie beschikte. De vraag of publieke informatie al dan niet moet worden verstrekt, moet worden beoordeeld op basis van de criteria van deze wet. Het moedwillig onttrekken van informatie aan de werking van deze wet, bijvoorbeeld door deze zoek te maken of het bestaan ervan tegen beter weten in te ontkennen, levert een met fraude vergelijkbaar ontoelaatbaar gedrag op, waarbij strafrechtelijke handhaving gerechtvaardigd is.
Artikel 8.1 is ontleend aan het Voorontwerp Algemene wet overheidsinformatie. Daar voorontwerp stelde een nieuw artikel 361bis in de titel Ambtsmisdrijven van het Wetboek van Strafrecht voor. Het voorstel richtte zich uitsluitend tot ambtenaren, in de zin dat alleen ambtenaren of anderen die in openbare dienst werkzaam zijn, met straf worden bedreigd wegens het aan de werking van de wet onttrekken van documenten. Maar ook anderen, niet werkzaam in openbare dienst, zouden een belang kunnen hebben bij het onttrekken van informatie aan de openbaarheid. Te denken valt aan de derden op wie de informatie betrekking heeft. Deze zouden, hetzij in samenwerking met een ambtenaar die de gevraagde informatie onder zich heeft, hetzij, als artikel 2.3 is toegepast, naar aanleiding van een vordering door het bestuursorgaan, informatie kunnen vernietigen. Een dergelijke gedraging dient eveneens strafbaar te zijn. Daarom wordt in dit voorstel de strafbepaling niet als een zuiver ambtsmisdrijf vormgegeven, zodat opname in de titel Ambtsmisdrijven onjuist zou zijn.
Overigens is de strafmaat ontleend aan artikel 361 Wetboek van Strafrecht, dat gaat over het
verduisteren van bewijsstukken. 

Kijk aan, het kwijt maken of vernietigen van archiefstukken wordt nu expliciet strafbaar. Explicieter dan artikel 361 Wetboek van Strafrecht in ieder geval.

Bijlage bij artikel 8.8 van de Wet open overheid
De artikelen 3.1, 3.3, 5.1, eerste, tweede en vierde lid, en 5.2 van de Wet open overheid zijn niet van toepassing voor zover de volgende bepalingen gelden:
Archiefwet 1995: de artikelen 14 tot en met 17.

Met andere woorden, de plicht tot actieve openbaarheid (artikelen 3.1 en 3.3) en de uitzonderingen (artikelen 5.1 en 5.2) gelden niet voor overgebrachte archieven.

Het voorstel ligt nu bij dus in de Tweede Kamer en ik meen ergens gelezen te hebben dat de behandeling waarschijnlijk na de winter afgerond zal zijn.

Gerelateerd
Twee nieuwe WOB's: de WOB van Spies
De VNG en de Wob
Twee nieuwe WOB's: de WOB van Peters

Plaatje: stempel van Jürgen Pankarz

Zuidelijke Rekenkamer over archieftoezicht in Limburg

Gisteren publiceerde de Zuidelijke Rekenkamer zijn begin dit jaar aangekondigde "onderzoeksbrief" naar het "toezicht op de archiefzorg" bij de provincie Limburg. De rekenkamer constateert dat het er op papier op lijkt dat het toezicht goed uitgevoerd wordt, maar dat eigenlijk pas in 2015 echt vastgesteld kan worden of dit ook in de praktijk het geval is.
Uit Conclusie en aanbeveling:

Voor wat betreft het interbestuurlijk toezicht sluit de provincie Limburg aan bij de door VNG geformuleerde KPI’s, de daaruit voortkomende toezichtscriteria en de interventieladder en heeft ze de Limburgse gemeenten op de hoogte gebracht van de planning voor het toezenden van informatie en de manier waarop de provincie de informatie beoordeelt. Voor wat betreft het toezicht op naleving van archiefwet- en regelgeving van de eigen provinciale archieven blijkt uit de dvo dat de provinciearchivaris deze taak op zich neemt. De rekenkamer stelt vast dat op papier over het algemeen duidelijk is hoe het interbestuurlijk toezicht en het toezicht op de zorg van de eigen provinciale archieven georganiseerd wordt. Volgens de rekenkamer bestaan er echter voor de toekomst nog een aantal onzekerheden of mogelijke knelpunten:

• Er bestaat binnen de provincie nog onzekerheid hoe de nieuwe invulling van interbestuurlijk toezicht gaat uitpakken. Gaandeweg moet duidelijk worden of er genoeg capaciteit binnen de provincie is vrijgemaakt. Ook moet blijken hoe de informatievoorziening vanuit gemeenten gaat lopen, waarbij tevens nog niet bepaald is hoe vanuit de provincie druk uitgeoefend kan worden om gemeenten de noodzakelijke informatie te laten leveren.
• GS kiezen voor het maken van een zogenaamde ‘integrale afweging’, waarbij het interbestuurlijk toezicht op alle verplichte terreinen gecombineerd wordt, en op basis daarvan besloten wordt tot al dan niet interveniëren. Daarnaast houdt zij de mogelijkheid open om een sectorale beoordeling te maken. De rekenkamer vraagt zich af welke criteria de provincie in de praktijk zal hanteren bij het maken van die keuze, zeker gezien de grote diversiteit aan onderwerpen binnen het interbestuurlijk toezicht.
• De archiefinspecteur heeft in een notitie ‘samenwerking Provinciale Archiefinspecties Noord- Brabant en Limburg 1999-2013’ een aantal punten van zorg/aandacht voor de provincie Limburg benoemd: de formatie voor de uitvoering van de archieftaken is binnen een groot aantal gemeenten kwalitatief en/of kwantitatief onder de maat; ten onrechte worden (vooral bouw- en milieuvergunningen) dossiers niet overgebracht naar een archiefbewaarplaats; een aantal gemeenten beschikt niet over een archiefbewaarplaats en/of archiefruimte conform de eisen; vrijwel alle gemeenten zijn nog onvoldoende in staat om te zorgen voor een adequaat beheer en archivering van digitale documenten en databestanden. Gelet op deze punten van zorg acht de rekenkamer het daarom van groot belang dat hieraan in de toekomst systematisch aandacht wordt besteed.

De rekenkamer beveelt aan dat Provinciale Staten op bovenstaande punten voortaan geïnformeerd worden over de stand van zaken. Een onderzoek naar de toepassing van dit beleid in de praktijk is relevant, wanneer voldoende ervaringsgegevens beschikbaar zijn. Om die reden neemt de rekenkamer zich voor om in 2015 opnieuw te beoordelen of verder onderzoek gewenst is.

Gerelateerd
De Zuidelijke Rekenkamer onderzoekt
De Zuidelijke Rekenkamer over het Strategisch Informatiebeleid

Plaatje: Poolse kinderen klimmen in een groot telraam van het Nationaal Archief

Archieven in Google Streetview

Grotere kaart weergeven

Ik geef het  meteen toe, archiefbewaarplaatsen zijn saai: koud en kaal: in het ideale geval zie je alleen stellingen vol met dozen. Maar, een archiefbewaarplaats in Google Streetview vind ik dan wel weer interessant.

Hierboven zie je een van de "archiefcontainers" van het FelixArchief in Antwerpen.
Je kunt sinds deze week rondkijken in het pand dat in 2007 de Belgian Building Awards won. Twee archiefcontainers (die hierboven ligt op de derde verdieping en deze ligt op de tweede), de leeszaal, de (nog lege) eerste verdieping en de prachtige binnenstraat (hieronder) zijn gefotografeerd.


Grotere kaart weergeven

Zijn er meer archiefdiensten op deze manier "toegankelijk"?

Gerelateerd
Optimaal Digitaal
Street View in België en Duitsland
Google kan archiefstukken niet vinden

Hyves, Retronaut en 3D-objecten #DISH13

Maandag en dinsdag was ik bij DISH13 in De Doelen in Rotterdam. Belangrijkste reden voor mij om te gaan was de man hierboven: Jason Scott hield op maandag de openingskeynotespeech. En die presentatie was alles wat je ervan verwacht: energiek, enerverend en ook ontroerend.
Scott besteedde uiteraard ruim aandacht aan het laatste wapenfeit van ArchiveTeam: het redden van Hyves voordat TMG alle informatie wegmikt. Maar hij vertelde ook over The Internet Archive een paar dingen die ik nog niet wist.
Een paar tweets die zijn toespraak samenvatten:

If you had a Hyves account or page you miss, go to http://t.co/wPEvAlNKU6 and put in your own address.
— Jason Scott (@textfiles) December 3, 2013

The results of the Hyves-rescue by @at_warrior #dish13 pic.twitter.com/BTNd4m3e8A
— Ingmar Koch (@Ingmario) December 2, 2013

Internet Archive downloads every Youtube-clip mentioned in a tweet #dish13
— Ingmar Koch (@Ingmario) December 2, 2013

. @textfiles "The people out there love what you archivists do. They just don't know how to say it to you. You're a weird bunch" #dish13
— Ade Stevenson (@adrianstevenson) December 2, 2013

Die laatste uitspraak is er eentje om te onthouden.
Ondertussen is Bert de Vries naar aanleiding van een stel van deze tweets op Archief 2.0 een discussie begonnen over de noodzaak en rechtmatigheid van het bewaren van Hyves.
Hier kun je het laatste stukje van het verhaal van Scott zien.

Tweede dag
De tweede dag begon met een amusante en interessante lezing van Chris Wild over Retronaut:

Video streaming by Ustream
De belangrijkste boodschap van Wild is eigenlijk: zorg dat je bent waar de mensen over je praten en dat is overal behalve op je eigen website. Maar als je ze op Facebook, Twitter etc bereikt, dan komen ze ook wel naar je website en je collectie.
Wild legde ook uit op welke manier je foto's kunt selecteren die de meeste aandacht trekken. Hij noemt zijn methode SPEED: Seen - Positive - Easy - Emotive - Disruptive. In de presentatie legt hij de begrippen uit.
Binnenkort verschijnt een boekje dat hij samen met Europeana gemaakt heeft. Hier kun je aangeven dat je op de hoogte gehouden wil worden.
Daarna volgde een presentatie van Mitchell Davis, die mij niet erg kon boeien. Maar dat ligt waarschijnlijk aan mij, omdat het redelijk bibliothecair was.
Het middagprogramma bestond dinsdag uit 5 rondes met Chef's Tables, een soort rondetafelgesprekken. Ik was uitgenodigd om bij tafel 1 live verslag uit brengen van wat er allemaal gezegd werd.
Mijn eerste "tafelheer" was opnieuw Mitchell Davis, waardoor ik nu iets beter begrijp wat hij met Biblioboard doet. Het verslag staat hier.
De tweede sessie was veel leuker: Jason Scott en Sven Slootweg waren tafelheren. Je gooit er een kwartje in en Scott stopt niet meer met praten over al die fantastische dingen in The Internet Archive... Hier mijn poging tot verslag.
Na de lunch moest ik drie keer verslag uitbrengen van de tafels van Daniel Pletinckx waardoor ik nu iets meer weet over 3D-reconstructies van archeologische opgravingen. Interessant, maar geen drie keer (eerste, tweede en derde sessie)...
De afsluitende lezing was van Taco Dibbits van het Rijksmuseum, maar die is grotendeels langs me heen gegaan. Aan de ene kant omdat ik een beetje gaar was, aan de andere kant omdat ik Dibbits wel erg zelfgenoegzaam vond. Mocht je zijn lezing willen zien, dat kan nog altijd via Ustream.

DISH13 overall
Alles bij elkaar genomen heb ik me wel geamuseerd, de presentatie en tafelsessie van Scott waren heel interessant (en ik heb ook nog een paar keer met hem gekletst over van alles en nog wat) en ook de lezing van Wild vond ik inspirerend. Maar verder was het programma mij wat te veel gericht op cultureel erfgoed en "leuke dingen voor leuke mensen." En mijn grootste interesse ligt toch aan de bedrijfsvoerings- en verantwoordingskant van archieven.

Gerelateerd
Live bloggen tijdens #DISH13
Hyves downloaden en Jason Scott ontmoeten

Live bloggen tijdens #DISH13

Vandaag ben ik in De Doelen in Rotterdam voor DISH13. (Ik was hier gisteren ook al en heb toen geluisterd naar Jason Scott, daar kom ik nog op terug.) Vanmorgen heb ik geluisterd naar twee keynote speeches (eentje van Chris Wild en eentje van Mitchell Davis, kom ik ook nog op terug) en nu moet ik "aan de bak."
Het middag-programma bestaat uit vijf keer vijftien "chef's tables," een soort rondetafelgesprekken. Het is mijn taak om van vijf van die gesprekken live verslag te doen via PiratePad. Als het goed is, ga ik daar deze URL's voor gebruiken en kunnen anderen ook bijdragen:

Van 11:25 - 12:00: Meet the keynote: Mitchell Davis
Van 12:10 - 12:45: Meet the keynote: Jason Scott
Van 14:15 - 14:50: How to raise quality and sustainability of digital heritage
Van 15:00 - 15:35: How to raise quality and sustainability of digital heritage
Van 15:45 - 16:20: How to raise quality and sustainability of digital heritage


En daarna is het tijd voor Drinks... O nee, eerst komt Taco Dibbits ook nog.

Gerelateerd
Hyves downloaden en Jason Scott ontmoeten

Plaatje: Big dish van Fattlama

Gastblog: Joost luistert en schrijft #ac2013 - Day two

@Tiffanyarchives: The view from the conference building in Brussels. #ac2013 #Brussels

Op 23 en 24 november organiseerde de Internationale Archiefraad het jaarlijkse congres in Brussel. Naar eigen zeggen tot goede tevredenheid en ik ben dat met ze eens. Het gehele programma vind je hier. Vorige week schreef ik hier een ‘gastblog’ over de eerste dag en "the day before".
Nu het verslag van de tweede dag.

Privacy en Wereldoorlogen
De tweede dag begon gelijk met parallelle sessies. De keynotes hebben we de eerste dag al gehad, dus maar gelijk aan de bak, headsetje in de aanslag voor als er iemand Frans begint te spreken.
De keuze voor de eerste sessie was een moeilijke, maar uiteindelijk werd het de frictie tussen toegang tot informatie en privacybescherming. Interessant om te zien hoe hier in Frankrijk, België, Zwitserland en Duitsland over gedacht wordt. Een paar indrukken.
In Duitsland zijn ze er nog steeds vrij strikt in, al worden daar wel de archieven m.b.t. de Eerste Wereldoorlog met voorrang gedigitaliseerd. Ik kwam er ook achter dat de overbrengingstermijn in België tot 2009 honderd jaar was en nu teruggebracht is tot dertig jaar – nog steeds niet bepaald ambitieus, maar alla. Ook de methoden van beschrijving worden door de regelgeving beïnvloed: je kunt dus niet vrijelijk een inventaris maken en publiceren. Maar dat kan hier in Nederland ook niet.
In Zwitserland kan ongeveer 25% van de toegangen niet online worden geraadpleegd vanwege privacy redenen, maar kom je naar de studiezaal in Bern dan is inzage schijnbaar geen probleem. Doet me denken aan dezelfde discussie bij ons over auteursrechten, zie artikel 15h. Net als in Duitsland worden in Frankrijk acties ondernomen voor de archieven uit de Eerste Wereldoorlog: de persoonsgegevens in die archieven (waaronder de registers) worden uitgesloten van de privacywetgeving. Voor mijn gevoel zijn verder de regels voor persoonsgegevens in archieven in Frankrijk ongeveer even ingewikkeld als hier in Nederland.

FOIA, crisis en Almere
De tweede parallelsessie bevatte naast Elizabeth Shepherd (co-auteur van een standaardwerk) ook onze eigen Frans Smit!
Het verhaal van Shepherd, opgeluisterd met nogal ‘informatierijke’ dia’s, ging met name over de Britse Wob. Haar vrees en constatering was dat de wet niet heeft geleid tot een veranderende behoefte aan openbare overheidsinformatie, maar dat deze juist heeft geleid tot een tegenreactie van ambtenaren: afspraken worden steeds minder schriftelijk vastgelegd. Zij kondigde ook aan dat haar departement zich gaat richten op onderzoek naar herkomstvraagstukken bij ‘linked open data’. Het volgen waard lijkt me.
Het hoofd Recordsmanagement van de gemeente Gerona had een geweldig verhaal, maar dit moest er in sneltreinvaart doorheen gejakkerd worden. Een van zijn stellingen was dat resultaten van recordsmanagement-onderzoek en de records in applicaties zelf gebruikt moeten worden bij Open Data-beslissingen: wat sturen we de wijde wereld in, maar ook hoe en waarom.
Frans Smit (inspecteur in Almere) ving vervolgens aan zijn verhaal te doen, en prompt begon de zon de zaal in te schijnen. Noem het een voorbode, maar het verhaal was ook goed en richtte zich onder andere op het negenvlaksmodel. Vooral zijn verwijzing naar een informatiefilosoof deed het goed bij zijn toehoorders; hij gebruikte dit om het begrip ‘crisis’ nader te beschrijven als we het hebben over ‘informatiecrisis’.
De laatste spreker deed mijn gedachte teniet dat ik voor deze sessie geen headsetje nodig zou hebben. Ze was van het Belgische Rijksarchief, had een Nederlands klinkende achternaam, maar bleek… Frans te spreken.

Holocaustonderzoek en politieke besluiten
In de laatste parellelsessie onder discussieleider Sheila Anderson ging het over onderzoek, met name het onderzoeksproject voor de European Holocaust Research Infrastructure (EHRI), waar ook het NIOD bij betrokken is. Het ging voornamelijk over de (tussen)resultaten bij de ontwikkeling van een gestandaardiseerd netwerk van beschrijvingen met gebruik van EAD en de mogelijkheden voor vernieuwend onderzoek die een overkoepelend netwerk van beschrijvingen biedt. Vóór het project waren de methoden en systemen van beschrijving nog te divers om zo’n netwerk mogelijk te maken. Het ging ook over hoe belangrijk het bijvoorbeeld is om de bronnen en verantwoordelijken voor beschrijvingen vast te leggen. Ik denk dat de resultaten uit dit project echt zullen bijdragen tot een betere uitwisselbaarheid van archiefbeschrijvingen en ook verbeteringen in de beschrijvingsstandaarden, naast wat bijvoorbeeld al binnen APE wordt gedaan.
Pieter Lagrou hield in dezelfde sessie een vurig betoog voor sterkere betrokkenheid van historici bij digitaliserings- en subsidiebeslissingen, omdat dit volgens hem politieke beslissingen zijn. Zo was het financieren van EHRI volgens Lagrou ook een politieke beslissing, gedreven door een erfgoedagenda; de wetenschap heeft deze agenda gebruikt voor financiering. Dat zal best. Ik ken er nog wel meer die zich tot dergelijke beslissingen gedwongen hebben gezien.
Lagrou’s betoog viel nogal uit de toon bij de rest. Prima als je het zo gedreven vertelt, maar in deze setting boet wat mij betreft je verhaal in aan geloofwaardigheid. Daarnaast keken de EHRI-onderzoekers wel een beetje ongemakkelijk en ‘betrapt’ tijdens zijn verhaal. Dat had helemaal niet nodig geweest als hij het anders had gebracht. Voor de rest was het verhaal over historisch onderzoek in het internet-tijdperk natuurlijk heel interessant.

Over de ‘round up’ en algemene vergadering van de ICA heb ik niet veel te vertellen, behalve dat de voorzitter het niet altijd gemakkelijk heeft bij zijn gehoor. We zijn niet de meest easy beroepsgroep, zal ik maar zeggen…
De ICA stuurt geen proceedings en presentaties komen ook niet op de website, begreep ik. Beetje jammer, maar sommige sprekers lossen dat zelf wel op. En je vindt al aardig wat aanvullende verslaglegging hier. Volgend jaar is het congres in Gerona, het jaar daarop in Seoel. Dat tweede is een uitdaging, maar een midweek naar Gerona is überhaupt het overwegen waard…

Gerelateerd
Gastblog: Joost luistert en schrijft #ac2013 - The Day Before
Gastblog: Joost luistert en schrijft #ac2013 – Day One

Naschrift
Joost, hartelijk bedankt voor je verslag.
 Ingmar