Intentieverklaring fusie BRAIN en KVAN

Vandaag in de mailbox van KVAN- en BRAIN-leden:

Geachte leden,
Als besturen van KVAN en BRAIN zijn wij na jaren van eendrachtig en constructief samenwerken tot de conclusie gekomen dat beide verenigingen en doelgroepen overwegend dezelfde belangen hebben en dezelfde doelen nastreven. Ook constateren wij dat beide verenigingen afzonderlijk kleiner en zwakker zijn dan wenselijk en dat we voor de broodnodige inzet van vrijwilligers vaak in dezelfde vijver vissen. Beide besturen zijn er van overtuigd dat BRAIN en KVAN samen sterker staan en toekomstbestendiger zijn.
Wij stellen onze leden dan ook voor om in 2013 een fusietraject te starten met de intentie om eind 2013 te komen tot een krachtige gecombineerde branche- en beroepsvereniging die de belangen van het archiefveld optimaal kan behartigen.
Daartoe wordt aan de ledenvergadering van BRAIN dd. 22 april 2013 en aan de ledenvergadering van de KVAN dd. 10 juni 2013 gevraagd om:

1. de intentie van de besturen te onderschrijven;
2. de randvoorwaarden vast te stellen waaraan het fusieproces en de uitkomsten daarvan moeten voldoen;
3. de besturen de opdracht te geven een fusiebesluit voor te bereiden dat in het najaar van 2013 definitief genomen kan worden.

In de bijgevoegde notitie maken wij u deelgenoot van onze overwegingen en formuleren wij een voorstel voor de onder 2 genoemde randvoorwaarden. Een belangrijke randvoorwaarde luidt dat de geledingen van instellingen en professionals niet aan kracht moeten inboeten door de fusie. Het zou een slechte zaak zijn als instellingen hun lidmaatschap opzeggen omdat ze zich via het individuele lidmaatschap van hun medewerkers al vertegenwoordigd voelen of andersom. Daarom vragen we de leden om commitment. Als u als lid van BRAIN of KVAN besluit de intentieverklaring te ondersteunen en de opdracht te verlenen om het fusieproces te starten, nemen wij aan dat u daarmee ook de intentie hebt om uw lidmaatschap in de nieuwe vereniging voort te zetten.
Wij hopen van harte dat u tijdens de komende ledenvergaderingen in groten getale aanwezig zult zijn om mee te praten en mee te beslissen over deze belangrijke stap.
Met vriendelijke groet,
namens BRAIN,                  namens KVAN,
Marens Engelhard                Fred van Kan

BRAIN EN KVAN: SAMEN STERK
overwegingen van de besturen bij het voornemen tot fuseren

Voorgeschiedenis
De Vereniging van Archivarissen in Nederland werd in 1891 opgericht met als doel de belangen van het Nederlands archiefwezen te bevorderen. Decennia lang was de KVAN de vereniging waar zowel de belangen van de beroepsbeoefenaren als die van de instellingen werden gediend. De oprichters waren gemeentearchivarissen, die opkwamen voor hun organisatie, hun collectie en hun professie. Gaandeweg ontstonden er naast de KVAN allerlei functiegebonden gremia, zoals de Kring van Archivarissen van Lagere Overheden, het Landelijk Overleg Provinciaal Archiefinspecteurs en het Werkverband Gemeentelijke Archiefinspecteurs.
Pas in de jaren negentig van de vorige eeuw bracht de oprichting van DIVA een grote verandering in de brede belangenbehartiging van het archiefveld. Op uitdrukkelijke wens van OCW, die graag een spreekbuis wilde voor het kleine, maar inmiddels door vele organisaties vertegenwoordigde archiefveld, zou deze koepelorganisatie de Nederlandse instellingen en samenwerkings- en overlegorganen op het gebied van archieven en DIV moeten verenigen. Daarmee ontstond voor het eerst een vereniging van betekenis naast de KVAN. Dat betekende voor de KVAN een herbezinning op taak en doel en een sterkere profilering als beroepsvereniging, hoewel in de statuten ook bleef staan dat de KVAN opkomt voor de belangen van het Nederlands archiefwezen.
DIVA ging in 2007 samen met andere erfgoedkoepels op in Erfgoed Nederland. Ook dat weer op instigatie van OCW, die nu behoefte had aan een sectorinstituut dat rijksbeleid in de sector handen en voeten kon geven. De besteltaken van Erfgoed Nederland verdroegen zich echter niet met belangenbehartiging van instellingen en andere branchetaken die DIVA daarvoor ook had vervuld. Een groep instellingsdirecteuren vond dat die taken expliciet belegd moesten worden bij een vereniging van en voor het veld. Een voorstel om de KVAN open te stellen voor instellingslidmaatschap en deze taken daar onder te brengen, werd door de ledenvergadering van de KVAN verworpen. Belangrijkste reden daarvoor was de vrees dat de belangen van instellingen enerzijds en de professionals anderzijds strijdig zouden kunnen zijn.

Vervolgens werd in 2007 BRAIN opgericht. BRAIN heeft als doel het verbinden, versterken en ondersteunen van archiefinstellingen in Nederland, zodat die in staat zijn de maatschappelijke, culturele en informatieve waarde van hun archieven en documentaire collecties optimaal tot hun recht te laten komen. De vereniging schept daarvoor de benodigde voorwaarden door op te treden als lobbyist, dienstverlener/adviseur, platform en ‘gilde’.

Hoe ziet de praktijk anno 2013 er uit?
In de afgelopen jaren hebben BRAIN en KVAN waar het gaat om de belangenbehartiging voor instellingen en professionals, altijd gezamenlijk opgetreden.
In 2008 schreven we gezamenlijk het visiedocument Archiveren is vooruitzien. Dit document is tot dusver leidend geweest bij de afzonderlijke en gezamenlijke activiteiten op het gebied van beleidsvorming en –beïnvloeding. Het heeft onder andere geleid tot de oprichting van de Archiefcoalitie Digitale Duurzaamheid en de daaruit voortgekomen voorstellen voor gemeenschappelijke e-Depotvoorzieningen. Veel van wat beide verenigingen in hun visiedocument hebben bepleit is terecht gekomen in de Archiefvisie van OCW en in het interbestuurlijke Archiefconvenant dat daaraan uitvoering gaat geven. Deze programmatische samenwerking is dan ook zeer vruchtbaar geweest, zo ervaren beide besturen.
Ook in ad hoc reacties op ontwikkelingen in en om het archiefveld zijn BRAIN en KVAN steeds eensgezind en samenwerkingsbereid geweest. Brieven aan bijvoorbeeld OCW en onderwijsinstellingen (instellingscollegeld) worden altijd samen opgesteld, overleg met de algemene rijksarchivaris wordt gezamenlijk gevoerd. In de afgelopen zes jaar bleken beide verenigingen inhoudelijk steeds dezelfde koers te varen. Niet zo vreemd als je bedenkt dat KVAN geen werknemersvereniging is en BRAIN geen werkgeversvereniging. Beide zijn vakinhoudelijk gericht. Beide laten zich leiden door de Ethische Code. Bovendien is bij beide verenigingen het besef sterk aanwezig dat een klein veld als het onze alleen maar invloed kan uitoefenen op het beleid, als het eensgezind optrekt. Verschillen van inzicht die er zijn, worden steeds aan de vergadertafel uitgediscussieerd zodat beide verenigingen uiteindelijk met een eensluidend standpunt naar buiten kunnen treden.
De enige kwestie waarbij er tot dusver sprake is van enig verschil van mening is die van het beroepsregister. Over het nut van het concept van ‘een leven lang leren’ zijn BRAIN en KVAN het roerend eens. Over de vraag of certificering daarvoor op dit moment het meest geschikte middel is, verschillen de meningen tot op zekere hoogte. Ook hiervoor geldt echter, dat deze kwestie interbestuurlijk afgestemd en opgelost wordt voordat de beide verenigingen met een eventuele koerswijziging naar buiten treden. Tot die tijd blijft ook op dit punt Archiveren is vooruitzien leidend en dus het streven naar een register het standpunt.

Redenen om te fuseren
De eendrachtige samenwerking is de beste en de belangrijkste reden voor beide besturen om tot fusie te willen overgaan. Instellingen en beroepsbeoefenaren zijn beiden het meest gebaat bij het samen optrekken van branche en professie. In de praktijk gebeurt dat ook al, en naar volle tevredenheid. Samen staan we sterk.
De leden van KVAN werken voor het 0vergrote deel bij de instellingen die lid zijn van BRAIN. De belangen, aandachtspunten en vertegenwoordigingen overlappen dan ook vrijwel geheel. BRAIN en KVAN vertegenwoordigen beiden een groot deel van hun doelgroep, maar zijn en blijven niettemin kleine organisaties met een beperkt ondersteuningsapparaat. Veel moet van de leden zelf komen. Dubbele organisaties betekenen steevast: dubbele belasting voor het bezoeken van ledenvergaderingen en studiedagen, idem voor verenigingsactiviteiten en representatie. BRAIN en KVAN vissen in dezelfde kleine vijver van actievelingen in het archiefveld.
De groeipotentie van beide verenigingen is beperkt. Het veld waarin we opereren is nu eenmaal klein. Dat betekent dat we budgettair en qua personele bezetting altijd moeten woekeren met beperkte middelen en uren. Ook vanuit het oogpunt van effectiviteit en efficiency is samengaan daarom een verstandige keuze.
In het buitenland en in aanpalende sectoren zijn er verschillende voorbeelden van een goed samengaan van individuele leden en instellingsleden, zoals de Duitse VDA en de Amerikaanse SAA. Ook de International Council on Archives werkt met een lidmaatschap voor zowel professionals (individueel of via hun verenigingen) als instellingen. Deze voorbeelden laten zien dat een dergelijke constructie mogelijk is en goed kan werken.

Randvoorwaarden

1. De ethische code en de Universal Declaration on Archives zijn de grondslagen van de gecombineerde beroeps- en branchevereniging.
2. Vakinhoudelijke uitwisseling, deskundigheidsbevordering, kwaliteitsverbetering, belangenbehartiging, samenwerking en promotie van branche en professie staan centraal in de doelstellingen van de gecombineerde beroeps- en branchevereniging.
3. Professionals en instellingen hebben binnen de nieuwe vereniging nog steeds een eigen geleding, waarin beide doelgroepen zich kunnen herkennen en zich thuis voelen. Naar binnen kunnen deze geledingen binnen de bestuurlijke en beleidsmatige kaders zelfstandig opereren; naar buiten toe treedt de vereniging steeds als een eenheid op.
4. De bestuurlijke inrichting is evenwichtig: de geledingen van instellingen en professionals zijn gelijkelijk vertegenwoordigd.
5. Bestuursleden worden door hun geleding in het bestuur verkozen, maar opereren als bestuurslid zonder last of ruggespraak.
6. De voorzitter van het bestuur kan weliswaar uit een van de geledingen afkomstig zijn, maar vertegenwoordigt zijn geleding niet in het bestuur. Hij neemt nadrukkelijk een onafhankelijke en verbindende positie in en staat voor het geheel.
7. De instellingsgeleding en de geleding van de professionals moeten beiden niet aan kracht inboeten als gevolg van de fusie.
8. De naam KVAN blijft gehandhaafd; de naam BRAIN vervalt. De A van KVAN kan zowel voor archivarissen als voor archiefinstellingen staan. Daarmee houden we de lange geschiedenis en de bijzondere positie van de KVAN als oudste beroepsvereniging van ons land in ere.

BRAIN/KVAN, april 2013

Vrijdom van briefport voor archivarissen

Vorige week was ik aan het grasduinen door de oude jaargangen van het Nederlandsch Archievenblad. En je komt nu en dan toch juweeltjes tegen.
Rond 1900 hield de VAN zich onder andere bezig met de vrijdom van briefport voor archivarissen*:

De verschillende besluiten, waarbij aan rijks- en gemeentearchivarissen vrijdom van port voor hunne dienstbrieven wordt verleend, zijn niet altijd gemakkelijk te vinden. Het is daarom, dat de redactie gaarne gevolg heeft gegeven aan den wensch van een harer abonné's, die in dit tijdschrift eene mededeeling omtrent dit onderwerp verlangde. Wij hopen, dat in onze opgave geene fouten schuilen, maar constateeren, dat de materie zoo weinig geordend is, dat enkele onjuistheden kunnen zijn ingeslopen.

En dan volgt een opsomming van functionarissen met wie de archivarissen "in dienstzaken vrij kunnen corresponderen."
De schrijver van het artikeltje vind dat uit de lijst nog al wat misstanden blijken:

Men kan vragen, of het wel juist is, dat de Algemeene rijksarchivaris, die te 's-Gravenhage gevestigd is, vrije correspondentie heeft met den daar eveneens resideerenden Hoogen raad en met den daar ook wonenden rijksbouwkundige van de gebouwen voor onderwijs enz., en de elders gevestigde rijksarchivarissen, die toch ook met die autoriteiten in aanraking komen, niet.
[...]
Men kan veronderstellen, dat per abuis niet is vermeld, dat de gemeentearchivarissen onderling en met gemeentebesturen elders portvrij kunnen correspondeeren. Wij zullen waarlijk niet ontkennen, dat voor die veronderstellingen reden bestaat, en dat wij althans naar de ratio van diergelijke bepalingen tevergeefs hebben gezocht, maar wij gelooven toch, dat onze opgave in deze juist is. De fout schuilt hier, meenen wij, niet bij ons.
Het ligt, zouden wij denken, op den weg van de Vereeniging van archivarissen er bij de Regeering op aan te dringen, dat aan deze misstanden een einde worde gemaakt. 

In een volgend nummer wordt de gepubliceerde lijst gecorrigeerd, want er bleken enkele fouten in te staan.
Maar ook dan zijn er nog altijd misstanden die door de Vereeniging aangekaart moeten worden:

Zoo deze lijst in allen deele juist is, dan hebben dus de rijksarchivarissen in de provinciën onderling geene vrije correspondentie, en mogen zij wel portvrij correspondeeren met den bibliothecaris der Koninklijke bibliotheek. Het eerste is in lijnrechten strijd met de dagelijks voorkomende praktijk, het tweede met eene absoluut betrouwbare inlichting, die wij ontvingen. Hoewel deze lijst ons dus is geworden van eene in deze volkomen bevoegde zijde, kunnen wij, door de ondervinding geleerd, haar niet als absoluut betrouwbaar beschouwen. In deze omstandigheden is zeker het verzoek, dat het bestuur van onze Vereeniging tot den Minister van waterstaat, handel en nijverheid heeft gericht, en waarbij eene afdoende en ondubbelzinnige regeling van dit onderwerp wordt verzocht, alleszins gerechtvaardigd.

In 1902 kon de voorzitter tijdens de ledenvergadering melden dat de situatie nog altijd hetzelfde was:

Van Z. Exc. den Minister van Waterstaat is tot heden niets vernomen;

Nothing changes, really.

* Ik was eigenlijk niet zomaar in de oude jaargangen aan het grasduinen. Ik was aan het controleren of alles wel goed gescand was. Het eenvoudige antwoord is nee. Daarom kun je het beste de volledige pdf van het vierde nummer van jaargang 1900/1901 downloaden als je dat eerste artikel helemaal wil lezen. Het staat op pagina 22.
Als jij nu ook fouten tegenkomt, wil je me dat dan even laten weten?

Gerelateerd
Het Nederlandsch Archievenblad? Dat is science-fiction

Hoe staat het eigenlijk met de innovatieagenda?

Nou, dat is nog altijd niet helemaal helder, maar er schijnt overeenstemming over te zijn.
BRAIN publiceerde afgelopen vrijdag de brief (pdf) die de Algemene Rijksarchivaris een dag eerder naar de voorzitters van BRAIN en KVAN stuurde. Daarin staat onder andere:

Ik kan u inmiddels laten weten dat het - na intensief overleg - is gelukt overeenstemming te bereiken met de onderhandelingsdelegatie van VNG/IPO/UvW en dat er afspraken zijn gemaakt over de Innovatieagenda 2012-2016. De staatssecretaris van OCW heeft hiermee inmiddels ingestemd. Omdat is afgesproken de volledige inhoud van het convenant pas bekend te maken als ook alle formele goedkeuringsprocedures bij de partners zijn doorlopen, kan ik helaas geen volledig inzicht geven.

Maar Berendse is zo vriendelijk om BRAIN en KVAN wel op hoofdlijnen te informeren.

Inhoud?
Niet heel verrassend is dat de vijf hoofdthema's uit de Archiefvisie als programmalijnen terugkomen in de Innovatieagenda:

1. Duurzaamheid
2. Openbaarheid en selectie
3. Toegankelijkheid van de Archiefcollectie NL
4. Collectievorming
5. Kwaliteitszorg en versterking van het bestel

Maar "de bestuurlijke partners menen dat bij de inzet van middelen programmalijn 1 het zwaarste gewicht moet krijgen."

Uitvoering?
Ieder jaar stelt de staatssecretaris een uitvoeringsprogramma vast, dat wordt goedgekeurd door de bestuurlijke partners, na overleg met deelnemende partijen/uitvoeringspartners (waaronder BRAIN en KVAN). Om dit allemaal in goede banen te leiden stelt het NA een programmamanager, met een programmabureau, aan en stellen alle bestuurlijke partners uit eigen geledeingen een beleidsteam samen dat minstens zes keer per jaar bijeenkomt. Dit beleidsteam adviseert over de uitvoering, bewaakt de voortgang en overlegt met de deelnemende partijen/uitvoeringspartners en beoordeelt projectplannen.

Voor de begeleiding en uitvoering van de programmalijnen wordt een beroep gedaan op de vakorganisaties en kenniscentra. Zij worden uitgenodigd om als deskundigen deel te nemen in het kennis- en implementatienetwerk. Binnen dit netwerk kunnen themagroepen worden samengesteld. Om de speerpunten van de Innovatieagenda hoger op de bestuurlijke agenda van de decentrale overheden te krijgen, zal een bestuurlijk en ambtelijk aanjaagteam van ambassadeurs en consulenten bij IPO/VNG/UvW worden ingericht. Programmabureau en aanjaagteam verzorgen samen de begeleiding van de decentrale projecten.

Ja, ja, er moet natuurlijk wel wat te vergaderen overblijven...

Landelijk of lokaal?
Bij de uitvoering zal er een onderscheid gemaakt worden tussen landelijke en decentrale projecten. Voor de landelijke activiteiten is het programmabureau/kenniscentrum NA verantwoordelijk. Decentrale projecten worden uitgevoerd door archiefinstellingen, overheden en/of vakinstituten. Hierbij wordt uitgegaan van het "matchingsprincipe."

Organisaties en overheden nemen vrijwillig deel, met als uitgangspunt 50/50 matching tussen Rijk/NA enerzijds en andere partijen samen anderzijds. Het kan daarbij ook gaan om de gerichte inzet van mensen en middelen uit de eigen organisatie.

Tenslotte kondigt de Algemene Rijksarchivaris aan dat er in eind september/begin oktober een startconferentie zal worden gehouden voor alle betrokkenen en belangstellenden.

Dat u het maar weet...

Gerelateerd
Daar is hij dan: de #archiefvisie

Afbeelding: All it takes van Ryan Greenberg

Is er ook overheidsarchief buiten het NA dan?

Kijk, dit vind ik toch wel heel stoer...

Gisteren schreef Christian over de brief die staatssecretaris Knapen naar de Tweede Kamer had gestuurd over het voorstel van de Europese Commissie voor meer open overheidsdata.
Het kabinet is van mening dat "cultuur ten principale niet thuis hoort in de richtlijn voor hergebruik van overheidsinformatie." Tja dat is een mening waar je het wel of niet mee eens kunt zijn. De mening van Nederland wordt dan onderbouwd met een drietal argumenten: open overheidsinformatie jaagt de erfgoedinstellingen op kosten, hiermee instemmen is misschien een "stepping stone" voor nog verdere openheid en als openingspaukenslag:

Afgezien van overheidsinformatie in het Nationaal Archief (die al onder de Archiefwet valt) kwalificeren collecties in archieven, musea en bibliotheken niet als overheidsinformatie.

Ja, het staat er echt: alleen het Nationaal Archief beheert overheidsinformatie!
Geen idee wat die andere kleine en grote archiefdiensten in Nederland beheren, maar volgens de staatssecretaris van Buitenlandse Zaken in ieder geval geen overheidsinformatie.

En wat is nu het stoere? Dat de KVAN vandaag binnen één dag onderstaande brief naar de staatssecretaris gestuurd heeft!

Geachte heer Knapen,

In uw brief van 20 januari jl. aan de Tweede Kamer stelt u onder meer een nieuwe Europese richtlijn aan de orde die het hergebruik van overheidsinformatie moet vergemakkelijken. Het kabinet, zo schrijft u, kan zich op hoofdlijnen vinden in de voorgestelde richtlijn, maar vindt de uitbreiding van de reikwijdte van de richtlijn naar archieven, bibliotheken en musea ongewenst. Dit motiveert het kabinet door te stellen dat, afgezien van de informatie die bij het Nationaal Archief berust, er geen sprake is van overheidsinformatie in archieven, bibliotheken en musea. Het kabinet beschouwt dat, wat zich daar bevindt, als (digitaal) erfgoed en niet als overheidsinformatie.

Wij willen u er langs deze weg op wijzen dat deze constatering volledig voorbij gaat aan het feit dat alle overheden in Nederland overheidsinformatie voortbrengen, informatie die op een goed moment conform de Archiefwet niet alleen in het Nationaal Archief maar ook in archiefbewaarplaatsen van Regionale Historische Centra, gemeenten en waterschappen terecht komt en daarmee beschikbaar is voor de burger.
Wij nemen aan dat een en ander op een misverstand berust en dat u onze mening deelt, dat zich ook in archieven buiten het Nationaal Archief overheidsinformatie bevindt.
Hoogachtend,

Dr. F.J.W. van Kan
voorzitter

 Het is gezien, het is niet onopgemerkt gebleven.

Wat moet een archivaris kunnen?

Begin deze eeuw hebben onder andere DIVA (de voorloper van Erfgoed Nederland) en KVAN zich druk gemaakt om een competentieprofiel voor een "archivaris bij een archiefbeherende instelling" en voor een "informatie- en archiefmanager bij een archiefvormende instelling". Ik heb destijds wel eens naar de profielen gekeken, maar heb de indruk dat ze verder heel weinig gebruikt zijn in het dagelijkse leven. Wat ik wel zeker weet, is dat ze nodig geactualiseerd moeten worden, dat werd in 2007 namelijk ook al geconstateerd en volgens mij is dat ook een van de doelstellingen uit het Beleidsplan 2011-2015 van de KVAN.
Interessant vond ik daarom ook de blogpost van Bill LeFurgy: "What skills does a digital archivist or librarian need?"

Let me say that expertise with programming, formats and standards is, of course, very important. It’s just that I happen to think several other talents have a greater bearing on success in today’s workplace. Such as an ability to understand and adapt to new ways of using technology, for example. It’s music to my ears when job-seeker shows awareness of how quickly the way we work can change. Archives and libraries depend ever more on technology-driven systems to accomplish their mission, and those systems are ever evolving. Staff with an eagerness to help refine how things are done are especially prized. Deep technical expertise is optional here. The most important thing is a basic understanding of how the different system parts—both automated and manual—contribute to doing the job at hand.

En, misschien nog interessanter:

Archivists and librarians need to clearly explain what they do and why they do it. They need to do this internally as part of refining systems, and they really need to do it externally to connect with users and would-be users.
[...]
Today, saying something good in a 140 word Twitter message is as important for a library as for a celebrity or car company.
This calls for writing skills that may be different from those taught in school. Staff need to be comfortable writing in the first person and they need to be concise. What may have worked in school term papers—long, long sentences and laborious detail—doesn’t make for good social media content. Helpful as well is an ability to integrate photographs, graphics and video with text to make for rich, forceful online content that gets the right message out to as many people as possible.

Impliciet zit dit wel in de 23 archiefdingen, maar misschien kan het geen kwaad daar een apart ding aan te wijden: hoe en wat communiceer ik wel en niet?

Maar, alvast voorbereidend op de actualisatie door de KVAN ben ik benieuwd:
Welke andere (moderne) dingen moeten volgens jullie ook in de geactualiseerde competentieprofielen opgenomen worden?

Plaatje: Skill-O van Januarylark

Reactie KVAN en BRAIN op voorgestelde wetswijzigingen

En gisteren kwamen dan ook de reacties van KVAN en BRAIN (allemaal pdf) online. 

Een bloemlezing.

BRAIN

Het wetsvoorstel biedt geenszins een antwoord op de complexe vragen rondom het archieftoezicht. Het draagt juist bij aan verdere verrommeling van het bestel door deeloplossingen voor mineure problemen. Daarnaast zien wij twee, naar wij hopen onbedoelde, bijeffecten die bij deze wetswijziging zullen optreden. Ten eerste komt de provincie, als deelnemer aan en subsidieverlener van de gemeenschappelijke regelingen van de RHC’s, in een spagaat als zij tegelijkertijd ook toezichthouder is op de aan de RHC deelnemende gemeenten. Ten tweede, wanneer een provincie gebruik maakt van de ruimte die het wetsvoorstel biedt om geen provinciale archivaris te benoemen, zal dat betekenen dat daar geen intern provinciaal toezicht meer wordt uitgeoefend.

Wij willen alleen waarschuwen tegen de vrijblijvendheid op het punt van de benoeming van de provinciale archivaris. Dat diezelfde vrijblijvendheid voor gemeenten en waterschappen tot ondermaatse archiefzorg leidt, is genoegzaam bekend. Nu diezelfde vrijblijvendheid introduceren voor de provincies, betekent dat we voorlopig niet meer hoeven te hopen dat dit manco bij de gemeenten en waterschappen snel zal worden opgelost. Met andere woorden: van dit voorstel gaat het verkeerde signaal uit. BRAIN is bovendien van mening dat aan artikel 29 moet worden toegevoegd dat de provinciale archiefbewaarplaats gevestigd dient te zijn in de provinciehoofdstad. Het is immers in het belang van de bezoeker om de rijks- en de provinciale bestanden op een en dezelfde plek te kunnen bezoeken.

Kleine kanttekening bij die laatste opmerking is dat dit in Noord-Brabant niet vanzelfsprekend is, aangezien er in 's-Hertogenbosch twee archiefdiensten zijn: het BHIC en het Stadsarchief.

Met het schrappen van de verplichte advisering voor selectielijsten verdwijnt bij de Raad ook het overzicht over de waardering van overheidsarchieven. De in te stellen informatieoverleggen zullen per departement functioneren en bij de decentrale overheden op een nog volstrekt onduidelijke wijze. De Raad voor Cultuur krijgt echter nu alle lijsten onder ogen en kan daardoor een oordeel vellen over de consistentie en de overall uitkomst van de verschillende processen van waardering bij de verschillende overheidsorganen.
Ten slotte wijst BRAIN op het belang van de onafhankelijke toetsing van de waardering van erfgoed. Die onafhankelijkheid is nu voor zowel archieven als monumenten en archeologie geborgd bij een Bijzondere Commissie van de Raad. Het is nauwelijks verdedigbaar dat juist voor de archieven, waar behalve een cultureel ook een zwaarwegend rechtstatelijk belang meespeelt, de Bijzondere Commissie en daarmee de onafhankelijke toetsing nu komt te vervallen.

Overigens is het opvallend dat BRAIN niets zegt over de overheveling van de bevoegdheden van de Rijksarchivarissen in de provincie naar de Algemene Rijksarchivarissen. Blijkbaar vonden de RHC's het niet nodig hier in BRAIN-verband iets over te zeggen.

KVAN

U kiest voor een stapsgewijze modernisering van de Archiefwet. Daar hebben wij samen met BRAIN in ons visiedocument ook voor gepleit. Het voorliggend ontwerp geeft ons echter weinig zicht op de opeenvolgende stappen waarin u naar een nieuwe en afgewogen archiefwetgeving wilt gaan. Een visie op de duurzame maatschappelijke waarde van archieven ontbreekt. Het ontwerp lijkt eerder een ad hoc aanpassing dan een gerichte herziening.
Wij hopen dat in de volgende stapsgewijze wijzigingen van de huidige wet op termijn wel aan de door ons geformuleerde wensen tegemoet zal worden gekomen.

Wij achten externe en onafhankelijke toetsing van selectielijsten van belang, omdat eenmaal vernietigd archief niet meer te reconstrueren is. Om die reden zouden we de advisering door de Raad van Cultuur hieromtrent graag handhaven. In de memorie van toelichting wordt overigens ten onrechte de indruk gewekt als zou de advisering door de Raad t.a.v. selectielijsten regelmatig vertraging in de vaststelling daarvan tot gevolg hebben gehad.

D
Wij zien geen reden voor het centraal bij de algemene rijksarchivaris onderbrengen van de advisering op het gebied van openbaarheid. Naar verwachting van de regionale historische centra zal de omvang van de over te brengen rijksbescheiden mee vallen, bovendien is er bij deze instellingen voldoende deskundigheid aanwezig voor deze advisering.

Niet alleen achten wij externe en onafhankelijke toetsing van selectielijsten dor de Raad van Cultuur van belang, wij hechten ook sterk aan permanente deskundigheid ten aanzien van informatievoorziening en archieven bij de Raad. Om die reden hebben wij bezwaar tegen het volledig schrappen van de Commissie Archieven uit artikel 2c van de Wet op het Specifiek Cultuurbeleid.

Ik verwacht dat in de loop van vandaag de LOPAI-reactie hier zal verschijnen, maar dat zal ik niet in de gaten houden.
Ik heb vandaag een verjaardag te vieren.

Gerelateerd
Ze wijzigen de Archiefwet...
De Archiefwet wordt gewijzigd

Universele verklaring over archieven

Iets moois in de Archiefwiki...

In september 2010 werd op de jaarlijkse rondetafelconferentie van de International Council of Archives (ICA) in Oslo de Universal Declaration on Archives aangenomen. De vergadering van directeuren van nationale archieven en voorzitters van nationale beroepsverenigingen liet zich inspireren door de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. In de verklaring, die gebaseerd is op de Canadase QuebecDeclaration on Archives, wordt onder meer het belang van archieven voor de samenleving en democratie benadrukt.

En sinds dit weekend staat de concept-vertaling van Fred van Kan en Hanneke van Aalst in de Archiefwiki te wachten op commentaar en verbetering.

Het is de bedoeling dat de KVAN en de VVBAD in juni de vertaling vast stellen, dus je kunt tot begin juni reageren.

KVAN-plan: een mentorprogramma

De KVAN is van plan om in de algemene ledenvergadering in juni van dit jaar (tijdens de KVAN-dagen in Leeuwarden) het beleidsplan 2011-2015 vast te stellen. In de aanloop daar naar toe zullen verschillende onderwerpen via Archief 2.0 voorgelegd worden aan geïnteresseerden.

Deze week heeft Fred van Kan het eerste onderwerp "opengesteld"

Beroepsverenigingen van archivarissen in het buitenland hebben goede ervaringen opgedaan met mentorprogramma's. Onze Zweede collega's bijvoorbeeld bieden aan nieuwe vakgenoten de gelegenheid om zich aan een mentor te verbinden. Voor beide partijen is 'mentoring' daar interessant gebleken. De ervaren collega krijgt de kans om eigen ervaringen en kennis te delen, terwijl de pas opgeleide archivaris daarvan kan profiteren en zich bovendien gesteund en gestimuleerd weet.
Het bestuur voelt er voor om, gezien onder andere de goede Zweedse ervaringen, ook binnen onze vereniging een mentorprogramma te starten. Hoe zien jullie dat, hoe zou zo'n programma er uit kunnen zien en welke rol zou je daarbij kunnen spelen.

Vind je zo'n mentoraat zinvol of vind je het flauwekul?
Heb je ideeën over hoe het georganiseerd zou moeten worden en wie allemaal mee zou moeten mogen doen?
Schroom niet en reageer!

De komende weken zullen nog een drietal discussies gestart worden, dus hou de KVAN-discussies op het forum in de gaten!

Plaatje

Een dagje Den Haag

Gisteren moest ik voor de Algemene Ledenvergadering van de KVAN in Den Haag zijn en als je zes uur in de trein moet zitten, is het verstandig om je dag verder zo vol mogelijk vol te plannen.
Dus 's ochtends twee afspraken: eentje met Max Beekhuis, waarin we het hele "archiefveld" doorgenomen hebben en gepraat hebben over het Doxis Seminar in 2011. Hoogstwaarschijnlijk mag ik weer wat lastige vragen gaan opwerpen en deze keer op een heel bijzondere locatie.

De tweede afspraak was met Erik-Jan Keulemans, Robert Gillisen, Inge Angevaare en Annelies van Nispen. Helaas was Annelies ziek, maar gelukkig was Aike van der Ploeg bereid de vijfde stoel te bezetten. Onderwerp was "digitale duurzaaamheid bij de mensen thuis" en hoe we daar wat meer aandacht aan konden besteden. In eerste instantie hadden we allerlei wilde plannen met bijeenkomsten enzo, maar om te beginnen zijn we nu uitgekomen op het vertalen van de folder (pdf) van NDIIP hierover. Daarna moeten we nog nadenken hoe we deze informatie ook echt "bij de mensen thuis" krijgen. Wordt vervolgd.
De ALV begon om 13:45 en Fred van Kan slaagde erin om alle agendapunten er in minder dan driekwartier door heen te jagen. Volgens mij was Chido de enige die hierover getwitterd heeft. Belangrijkste nieuwtje was waarschijnlijk wel dat de KVAN-dagen in 2011 op 6 en 7 juni zullen plaatsvinden in Friesland. Van het uiterste Zuiden naar het hoge Noorden dus...

Aansluitend op de ledenvergadering sprak Mr Willibrord Davids de Ketelaar-lezing uit, helaas niet in aanwezigheid van de naamgever zelf. Mevrouw Ketelaar was er trouwens wel. Verschillende toehoorders hebben live-verslag uitgebracht en er is een Twapperkeeper-archief aangemaakt. Vanochtend bleek dit echter niet helemaal goed te functioneren. Hier is al een samenvatting te vinden, volledige tekst volgt nog en hier zijn de bespiegelingen van Martin Berendse.
De lezing was op zich wel aardig, maar na afloop waren de meeste mensen die ik sprak het er wel over eens dat we niet heel veel nieuws gehoord hebben. Het was vooral jammer dat de archivaris van de Tweede Kamer de vraag die hij naderhand in de wandelgangen formuleerde, niet "en public" stelde:

Hoe zit het met de toegankelijkheid van het archief van de Commissie zelf? 

Dat schijnt bij het Nationaal Archief gedeponeerd te zijn, maar de status is blijkbaar onduidelijk.
Aan het eind van de dag met zes andere tweeps saté gegeten op het Plein, waar naast de onvermijdelijke ministers, kamerleden en ambtenaren nog meer BA's ("Bekende Archivarissen") waren neergestreken.
Het was een drukke, maar mooie dag door de interessante gesprekken met allerlei mensen.

De foto is van Sebastian Ter Burg

KVAN-dagen 2010 - dag 2 #kvan10

De tweede dag begon niet zo veelbelovend. Leon de Caluwé kwam uitleggen op welke manier de regenboog van pas kan komen bij het reorganiseren van organisaties. Zijn zie-mij-eens-grappig-zijn-over-mijn-eigen-werk-manier van presenteren werd wat mij betreft niet gecompenseerd door een interessante inhoud. (Al geloof ik dat ik een van de weinigen was die er zo over dacht. De rest van de dag ging het steeds over blauw, geel en rood. Ik geloof dat iedereen graag rood zou willen zijn en dat blauw of geel toch een beetje ongewenst zijn...)

Vervangen
Om elf uur ben ik uiteraard gaan luisteren naar de paneldiscussie over vervanging, onder leiding van Max Beekhuis. Ik had me voorgenomen alleen te luisteren, maar aangezien het na tien minuten al ging over de verhouding tussen de Archiefinspectie van Noord-Brabant en een van de Brabantse archiefdiensten, kon ik mijn mond weer niet houden. Uiteindelijk was de sessie een beetje teleurstellend. Max kondigde in het begin aan dat het doel van de sessie was om NA, LOPAI en WGA huiswerk te geven, zodat zij konden komen tot één voor iedereen begrijpelijke en bruikbare regel over vervanging. Helaas mondde de discussie al snel uit in een babelonische sprakverwarring over de bevoegdheden van de gemeentearchivaris en de zorgdrager en wat een toezichthouder wel of niet moet doen. Uiteraard overschaduwde 'het kleuren-vraagstuk' ook hier de discussie: is vervanging in zwart-wit toegestaan. Geert-Jan van Bussel leverde wat dat betreft een schampschot door te stellen dat vervanging in kleur misschien niet op grond van de Archiefwet verplicht is, maar toch zeker 'op basis van diverse andere wetten.' Helaas vond hij het niet nodig om dit nader te specificeren.

Tijdens de lunch vond ook de Algemene Ledenvergadering van de KVAN plaats. Voor mij een bijzondere vergadering, omdat ik benoemd zou worden tot bestuurslid. Tot mijn schande heb ik dit heugelijke moment gemist, doordat ik te laat in de Aula Major was. Ik zal dit tijdens mijn eerste bestuursvergadering proberen goed te maken met wat Maastrichtse lekkernijen.

Gute Nacht Freunde...
Buiten was het 23 graden, binnen zat Paul Breevaart.
Hij kwam vertellen over de ideeën die ze op het ministerie van OCW hebben over een vernieuwd archiefbestel. Helaas is mij dit niet helemaal duidelijk geworden. Breevaart gebruikte meer dan 35 minuten om te vertellen over de visies, rapporten en adviezen die de afgelopen tien jaar allemaal zijn verschenen en het eind van zijn presentatie heb ik gemist. Ik moest zelf aansluitend in een andere zaal mijn presentatie over Archiveren 2.0 geven (waarover later meer).
Vanmorgen zag ik in de presentatie op Slidesher dat het in de visie zal gaan om vier thema's:

1. Archivering bij de overheid en openbaarheid


2. .Waardering, selectie en collectievorming: van overheid naar samenleving


3. Duurzaam bewaren en toegankelijkheid


4. Het bestel van morgen

Helaas heb ik alleen de toelichting bij het eerste punt gehoord en als ik het goed begrepen heb, moet de overbrengingstermijn verkort worden, omdat dat de openbaarheid van de archieven ten goede komt.

De afsluiting van de dagen was volgens velen een diep-geel moment: de ondertekening van het voorstel om te komen tot gezamenlijke e-depotvoorzieningen voor alle overheidslagen. Ik ben niet geheel onbevooroordeeld aangezien ik heb meegeschreven aan het voorstel, maar ik vind dat toch een iets meer inhoudelijke toelichting verdiend had dan wat de Algemeen Rijksarchivaris er nu van maakte. Volgens mij was behalve voor de direct betrokkenen nu voor niemand duidelijk wat die mensen op dat podium ondertekenden. Ook hierover later nog een keer meer...

En wat vond je er nu van?
Eigenlijk vond ik de presentaties die ik gezien heb het allemaal net niet. Er waren er twee die een beetje anders dan anders waren, de paneldiscussie over vervanging en de presentatie van het Zeeuws Archief over 23 archiefdingen. Die andere waren toch allemaal mannen (en één vrouw) die een recht-toe recht-aan verhaal hielden, waarbij ze er net iets te lang over deden om hun punt te maken. Dat het toch geslaagde dagen waren, komt vooral door, wat mijn collega, de wandelgangen noemt. Ik heb allerlei mensen weer eens gezien en gesproken. Daarom: tot volgend jaar!

De foto is van Katey Nicosia

KVAN-dagen 2010 - dag 1 #kvan10

Een week later is een mooi tijdstip om de balans op te maken. Hoe waren de KVAN-dagen in Rolduc nu echt?
Allereerst opnieuw complimenten voor de organisatie, het is een hels karwei om deze dagen te organiseren en als buitenstaander heb ik niet de indruk dat er echt iets mis is gegaan. Er zaten wel een paar missers tussen, zoals die buutereedner tijdens het diner. Ook vond ik de planning erg krap, zeker als je van een presentatie in de Aula Major naar een lezing in een van de andere zalen wilde. Maar dat zijn op zich minder relevante details, die ruimschoots gecompenseerd worden door de 'gouden grepen'. De lokatie was prachtig (en lekker dicht bij huis) en het uitdelen van zakjes Lego was echt een heel leuk idee.

Pre-conference
Omdat de eigenlijke KVAN-dagen pas om 12:30 begonnen (Rolduc ligt blijkbaar ver weg voor velen) mochten we 's ochtends van de organisatie gratis een heuse pre-conference organiseren over de toekomst van Archief 2.0. Wat ik het opvallendste vond van de bijeenkomst was de toch wel grote opkomst (circa zestig mensen) en de bereidheid van de mensen om mee te praten en discussiëren. Binnenkort zal op Archief 2.0 een uitgebreidere 'evaluatie' verschijnen.

Douwe Draaisma over geheugen en archieven
Draaisma kwam vertellen over de verschillen en overeenkomsten tussen 'het geheugen' en 'het archief.' Op zich interessant, omdat archiefdiensten zich steeds meer presenteren als 'het geheugen' van de stad, de provincie, het land. Draaisma vertelde uitgebreid over twee romans van Péter Esterházy: Harmonia Caelestes en Verbeterde editie. Heel interessant, ware het niet dat Draaisma blijkbaar maar één verhaal heeft als het over archieven moet gaan. Hij recyclede grotendeels de lezing die hij bijna vijf jaar geleden hield bij het afscheid van Arnold den Teuling als provinciaal archiefinspecteur in Drenthe.

Na de lezing van Draaisma was het tijd voor de reclameboodschappen van de sponsors. Mij lijken deze praatjes volledig overbodig, aangezien iedereen in de zaal toch wel weet wat de leveranciers te bieden hebben. Aansluitend kwam meneer Duparc de Duparc-prijs overhandigen aan Julia en Aaron voor hun scriptie over eigentijdse toegankelijkheid.
Ondertussen zaten allerlei mensen te wippen in hun stoelen, niet omdat ze aan een sanitaire stop toe waren, maar omdat Nederland voetbalde tegen Denemarken. De organisatie had daar rekening meegehouden door gedurende de hele tweede helft een uitgebreide koffiepauze in te lassen.

Rode lezingen
's Middags heb ik twee lezingen beluisterd uit Lijn 4: veranderen.
Hanneke, Poulus en Lineke vertelden over de gevolgen van de cursus 23 Archiefdingen binnen het Zeeuws Archief. Ze hadden onder andere onderzocht of er een relatie was tussen het afronden van de cursus en de leeftijd van de deelnemers. Hoewel ze er heel enthousiast over praatten, kan ik me voorstellen dat mensen die niets weten van de inhoud van de cursus een beetje teleurgesteld waren. Het had misschien iets strakker en inhoudelijker gemogen. Hier is hun Prezi te vinden.

Aansluitend presenteerden Marianne Loef en Bernhard Mantel RODIN: Referentiekader Ontwikkeling Digitaal Informatiebeheer. Een lijstje van dertig aandachtspunten voor het informatiebeheer dat WGA en LOPAI hebben samengesteld op basis van wetten, regels en normen. Op dit moment wordt over de inhoud ervan al druk gediscussieerd op BREED. De presentatie had iets swingender gemogen, het was nu wel erg droog en rechtoe-rechtaan.

Na de presentatie van het tiende S@P-Jaarboek over De Archivaris, was het tijd voor borrel en diner, in mijn geval in het goede gezelschap van twee mensen van de CAS.

Morgen volgen de indrukken van de tweede dag.

De foto hierboven is van Jeroen Trispel

Archiveren 2.0 tijdens KVAN-dagen

Dinsdagmiddag 15 juni heb ik deze presentatie gegeven tijdens de Studiedagen van de KVAN Rolduc.

Belangrijkste boodschap:
Het web 2.0 zorgt voor nieuwe vormen van archiefstukken, die nu grootscheeps over het hoofd worden gezien.

Geen gel*l, praat allemaal mee over Archief 2.0!

Archief 2.0 is op verschillende manieren aanwezig tijdens de KVAN Studiedagen (waarvan het programma wel al klaar is, maar om onduidelijke redenen pas begin mei gepubliceerd wordt). Voorafgaand aan de studiedagen organiseren we op 14 juni een pre-conference en tijdens de studiedagen zelf verzorgen we drie sessies.

Archief 2.0: niet voor lurkers.
Het doel van de pre-conference is om de toekomst van Archief 2.0 te bespreken. Zoals Luud zegt: "Niet omdat de groei eruit is! Archief 2.0 groeit als kool. Gezien de groei van het aantal leden is er blijkbaar behoefte aan een dergelijk online platform. Het is goed om de puntjes weer eens op de "i" te zetten. Tijd voor real time feedback van de achterban!"
Hierbij zal het gaan om vragen als: Wat verwachten de leden van de community, komen die verwachtingen uit? Wat verwacht de community van hen? Hoe krijgen we meer dynamiek binnen de community, meer leden die actief deelnemen? Zijn er soms meer real life-activiteiten nodig en wat te denken van allerlei 1.0-onderwerpen die in de community plaatsvinden? Iedereen mag meepraten.

In de aanloop naar 14 juni wordt iedere week een nieuwe poll geplaatst op de website. Dit is die van deze week:

Ik zoek op Archief 2.0 vooral: » online polls
Tags : 2.0

Hier vind je een volledig overzicht van alle polls. (Is er terwijl ik dit schrijf nog maar een hoor.)

Tegelijkertijd is een korte interview-reeks gestart, waarin aan actieve en minder actieve leden gevraagd wordt wat zij van Archief 2.0 verwachten. De eerste in de reeks is Petra Robben van het Regionaal Archief Tilburg en Stadsmuseum Tilburg.

We werken aan nog een paar dingetjes gewerkt, maar die kosten nog wat tijd en probleemoplossend vermogen.

Ten overvloede, je kunt uiteraard zelf ook via een blog of het forum onderwerpen aandragen voor de pre-conference.

Belangrijke gegevens Pre-conference
Wanneer?
Maandag 14 juni 2010 van 10u - 12u.

Waar?
In Kerkrade dus, in de gebouwen van Rolduc.
Aanmelden kan via de KVAN: www.kvan.nl/studiedagen.php.
Als je verder niet aan de KVAN dagen deelneemt, stuur dan een e-mail naar archief20@gmail.com.

Archief 2.0: sessies
Tijdens de Studiedagen verzorgen we drie sessies:

• Astrid de Beer, Wouter Daemen en Christian van der Ven vertellen onder de titel If we build it, when will they come? onder andere over community-management.
• Hanneke van Aalst, Lineke van den Bout en Poulus Bliek vertellen tijdens hun interactieve presentatie Van alle mensen, de Dingen die niet meer voorbij gaan over de gevolgen van de cursus 23 Archiefdingen binnen het Zeeuws Archief
• En ik zelf zal tenslotte een 'verwarringsessie' verzorgen over Archiveren 2.0.

Hier vind je uitgebreidere omschrijvingen van de drie sessies.

Komt allen!

Protestbrief en petitie - vervolg

Vorige week hebben Marco de Niet en Jantje Steenhuis de protestbrief tegen de voorgenomen bezuinigingen van de Minister van OCW aangeboden aan de Tweede Kamercommissie.

Tot mijn genoegen zag ik dat de kop van de brief is aangepast (de Franse bloeddorst is weggehaald)

Vandaag werd de begroting van OCW in de commissie besproken en blijkbaar citeerden diverse parlementsleden uit de brief. Op de website van DEN wordt de aangeboden petitie daarom als een succes gepresenteerd.
Maar als ik het goed begrijp ontraadde de minister een motie van SP om de bezuiniging in zijn geheel terug te draaien. Een motie die de minister oproept om de gevolgen van de bezuiniging te onderzoeken en er voor 1 maart 2010 over te rapporteren werd 'welwillender ontvangen.'

Tja, een onderzoek kun je altijd laten doen, bij voorkeur door een commissie.
En misschien snap ik niet precies hoe het werkt met begrotingen en zo, maar 1 maart 2010 is al het geld toch al 'verdeeld'?

Foto via DEN

Protestbrief bij Tweede Kamer

De KVAN en BRAIN zijn van plan samen met DEN, LCM, Nederlandse Museumverenigiging en Virtueel Platform een brief te sturen naar de Commissie OCW van de Tweede Kamer om te protesteren tegen de voorgenomen bezuinigingen op het budget voor innovatie en de digitale kennisinfrastructuur in de erfgoedsector.
Eerder schreef ik dat ik het op hoofdlijnen eens was met de inhoud, maar dat ik het 'briefhoofd' nog al apart vond.
Om maar met het laatste te beginnen: dit is de bovenkant van de concept-brief:
Waarom staan daar drie afbeeldingen van protesterende Fransen. Waren er geen goede Nederlandse plaatjes te vinden? Waren het Palingoproer, de Watergeuzen en de Dolle Mina's niet goed genoeg?
En hoe moeten onze volksvertegenwoordigers de bloeddorst die blijkt uit de twee linkse schilderijen interpreteren? Leidt de voorzitter van BRAIN (met ontblote borst) het Cultureel Erfgoedvolk naar een gewijzigde begroting? Gaan de zes clubs, als ze niet gehoord worden, de Tweede Kamer innemen en iedereen die het gebouw wil ontzetten met een bajonet neersteken?
Wat is de dieperliggende gedachte achter deze plaatjes, dames en heren?

In mijn tweet schreef ik ook dat ik het op hoofdlijnen wel eens was met de inhoud. Helaas moet ik dat ook een beetje nuanceren. Nu ik de brief goed gelezen heb, ben ik het - en dat  komt niet vaak voor - eens met Eric Hennekam. Het lijkt me ook dat erfgoedinstellingen op 'innovatieve' manieren geld moeten regelen voor de dingen die ze willen doen. Bijvoorbeeld door meer samenwerking met bedrijfsleven en wetenschap te zoeken. (En voor dit soort samenwerking zijn ook weer interessante subsidies te vinden, bijvoorbeeld de "Matchingsregeling" die instellingen meer recht op subsidie geeft, als ze zelf meer eigen inkomsten verwerven.)

Verder zou ik het ook eleganter gevonden hebben, als de zes partijen aangegeven hadden hoeveel geld ze dan minstens noodzakelijk achten. En als ze het heel serieus menen, zouden ze zelfs nog voorstellen kunnen doen waar het geld vandaan zou moeten komen. Want ook daar heeft Eric gelijk in: de kraan gaat even dicht, als je meer wil, krijgt iemand anders minder.

Bij de gevolgen van de bezuinigingen wordt verwezen naar "investeringen in succesvolle onderdelen van de digitale nationale infrastructuur" zoals Geheugen van Nederland, BeeldbankWO2 en WatWasWaar. Maar ik hoop toch dat deze voorbeelden niet volledig afhankelijk zijn van 'innovatie-subsidie'. Ondertussen zal hiervoor toch ook al structureel geld beschikbaar zijn?

Overigens blijkt uit de brief ook dat de Erfgoedclubs aan de late kant zijn met hun protest. In de brief wordt het volgende uit de Miljoenennota geciteerd:

"In de Rijksbegroting 2010 van het ministerie van OCW, artikel 14 Cultuur, wordt aangekondigd dat het budget "voor digitale cultuur voor innovatie en versterking van de kennisinfrastructuur" wordt gereduceerd met 3 miljoen euro in 2010 en 5 miljoen euro vanaf 2011. "

Maar, als ik de alinea waar deze passage naar verwijst goed lees, is deze reductie al opgenomen in het aanvullend beleidsakkoord van maart 2009, ruim zes maanden geleden dus.

Tenzij tussen nu en 26 oktober de concept-brief nog aanzienlijk gewijzigd wordt, zal ik de petitie ook niet ondertekenen.