Het archief van de vrouw van de gouverneur

Jenny Sanford was tot begin 2010 getrouwd met Mark Sanford, de gouverneur van South Carolina. In 2009 scheidden ze van tafel en bed omdat hij met zijn vriendinnetje naar Argentinië was gevlogen en zes dagen onvindbaar was. Tot zover niets bijzonders, maar...
Een paar weken geleden bleek dat mevrouw Sanford haar hele persoonlijke archief heeft gedoneerd aan de bibliotheek van de College of Charleston.

In a recent interview, Jenny Sanford said she was moving last August and needed to downsize. “I was either going to donate them to someone who could use them, or throw them out. ”
She said she thought the materials would be especially useful to researchers interested in election campaigns. While married, she ran her husband's congressional and gubernatorial campaigns. They never lost an election.
Taken together, the materials provide a front-seat view of one of South Carolina's most dynamic political couples. Some materials are surprisingly personal and include a wedding album and emails the Sanfords sent each other in April 2009 about their unraveling marriage. They divorced later that year after Mark Sanford's public confession that he secretly left the state to visit his now-fiancee, Maria Belen Chapur, in Argentina.
The collection also contains thousands of letters, cards and emails that friends and strangers sent Jenny Sanford after the affair came to light. Many congratulated her for not standing by her husband during the news conference. Scores also wrote that they too had husbands and wives who were unfaithful. One suggested she move to Minnesota because of its good schools and wholesome values. During her book tour, a person handed her a voodoo doll with a note that said, “Don't get mad, get even.”

Nou vind ik het al apart dat het persoonlijke archief van "de vrouw van..." geacquireerd wordt, maar wat ik nog verbazingwekkender vind: het hele archief is volledig openbaar!

Some of the most revealing materials are notebooks of Jenny's from between 2004 and 2010, when her husband was governor. They're simple spiral notebooks that a college student might use, but inside are extensive notes that Jenny made about legislative battles and other issues.
On one page, she diagrammed a state of the state speech. On another she wrote about efforts to privatize Santee Cooper. “Santee Cooper — competitive process needed for study so no future questions arise re competitiveness of bid … Marshall wants to call number of banks and get proposals in writing.”
She scribbled notes to call Jon Lerner, a Washington, D.C., political consultant, and comments about some of her husband's bruising battles with the Legislature. In one, she apparently paraphrased a quote from powerful state Sen. Hugh Leatherman, R-Florence: “Leatherman — 'here b/f sanford, will remain after ms, ms will be footprints in the sand.' ”

Dat kunnen wij ons hier toch nauwelijks voorstellen.

Uit de inventaris blijkt trouwens dat er nog meer bijzondere dingen in het archief zitten, bijvoorbeeld een sieraard dat een cadeautje was van Fidel Castro en het voodoo-popje op de foto hierboven. In dit foto-album zie je nog meer foto's van delen van het archief.

Gerelateerd
De waarde van literaire archieven
Het e-depot van Beyoncé
Isn't our American democracy amazing

Plaatje: After Mark confessed to having an affair, a friend named Donnie sent a voodoo doll to Jenny. Jenny Sanford Collection, courtesy of College of Charleston Special Collections Department

Tijd: Wacht maar...

Eigenlijk verpest het bewegend plaatje hierboven het concept van Time van xkcd.
Het idee daarvan is namelijk dat het plaatje een keer per half uur verandert, zoals je op Explain xkcd kunt lezen:

This comic is actually a series of images which play as a rough animation (the image on this page is an animated compilation of the images). The images are in the process of being revealed slowly over the course of time. As of May 23, 2013, the comic has been running for more than 1416 hours (over 59 days), and more than 1300 frames have been revealed.
For the first 120 hours, a new frame replaced the previous frame every 30 minutes, at :00 and :30 of each hour; the remaining frames have since been revealed every hour, on the hour. The updating is done server-side, with the server redirecting the image link (time.png) to a different image every hour. The source images have very long random-character names, making it virtually impossible to access future frames. There is no apparent way to view past frames on the official XKCD website, and only the current frame is posted there at any given time. 

Nog een spoiler: op xkcd 1190 - Time at your own pace kun je zelf door alle tot nu toe bijna 1650 plaatjes klikken.

Gerelateerd
Over tijd en het netwerk
The secret powers of time

Monique Jacobse krijgt haar identiteit terug

Born in Holland, childhood in USA, puberty in Bilthoven until I was murdered, then Lubeck/Utrecht.

Het citaat hierboven komt uit de twitterbio van Monique Jacobse. Het is een wonderlijke bio en een wonderlijk verhaal.
De kortste samenvatting komt van de website van de rechtspraak:

Een vrouw die in 1987 dood was verklaard, heeft woensdag in Utrecht haar identiteit van de rechter teruggekregen. De officier van justitie vroeg de rechter, tijdens de besloten zitting op 18 april 2013, om doorhaling van de akte van lijkvinding omdat zij kon aantonen dat Monique Jacobse in leven is. De rechtbank oordeelde dat er, mede op basis van een in 2012 door het NFI uitgevoerd DNA-onderzoek, voldoende bewijs is dat de vrouw in kwestie inderdaad Monique Jacobse is.
Akte van lijkvinding
Op 24 oktober 1976 werd in de toenmalige gemeente Maarn een lijk, ook wel het Heulmeisje genoemd, van een onbekend persoon gevonden. Jaren later werd met nieuw technisch onderzoek met voldoende mate van zekerheid vastgesteld dat het moest gaan om het sinds 1975 vermiste meisje Monique Jacobse. Daarop werd in 1987 een akte van lijkvinding opgemaakt.

Monique Jacobse nam, na jaren vermist te zijn geweest en inmiddels een volwassen vrouw, in 2006 contact op met haar zus. 

Hier vind je de volledige uitspraak.
In onderstaande EenVandaag-uitzending wordt het verhaal uitgebreid uit de doeken gedaan, al blijven er enorme witte vlekken in zitten.

De tweede helft van de reportage is ook fascineren, omdat daarin uit de doeken gedaan wordt hoe de politie op dit moment nog op zoek is naar de identiteit van het dode meisje dat in 1976 gevonden is. 

Gerelateerd

Drie keer gestorven, vijf jaar cel

Susan Lefevre was 32 jaar Marie Walsh

Dood is een kruisje

Over leven en dood

Plaatje: van de EenVandaag-website

Hoe Reddit-ers een foto restaureren

De originele foto

De afbeelding hierboven is een foto van een foto van de opa van Steven Whitey. De foto hieronder is wat enkele gebruikers van Reddit er van gemaakt hebben.

De vijfde correctie

En de kleuren-variant:

Whitey schrijft:

I was blown away by the selfless dedication of the people on that thread.  They expected nothing in return, yet spent hours of their day working on the photo, it was truly heart-warming and I was excited to share it with my Grandad, as he had no idea any of this was going on.
I printed off the photos and framed my favourite one to give him as a gift.  I gifted some Reddit Gold to the users who contributed as a thank-you.
Fast-forward to yesterday, where I headed over to his house with my girlfriend to give him the photos.  I asked my girlfriend to record him receiving it on my phone (Nokia Lumia 920 in case anyone was wondering).  We went in and said hello.  The reason I wanted to video it was to show the people that had worked on the image how appreciated their efforts were.  He absolutely loved the photos and I uploaded the video to YouTube that afternoon.  Here’s the video:

Vanuit archiefperspectief zijn die laatste twee foto's natuurlijk het meest problematisch. Op de zwart-wit variant zijn haren toegevoegd en over de toevoegingen in de kleuren hoeven we het niet eens te hebben.

Maar het is wel een mooi verhaal.

Wie is hier nou het archief?

Niet zo lang geleden zijn weer een paar interessante artikelen uit Antwerpen online gekomen. Over DMS, Digitaal Depot, digitaal documentbeheer, archivarissen en nog zo wat...

DMS of Digitaal Depot?
In Is een DMS bruikbaar als digitaal depot (pdf) beschrijft Filip Boudrez tien cruciale verschillen tussen de functionaliteiten die een DMS 'out of the box' heeft en een digitaal depot. Hieronder staat een beknopt overzicht:

Verschil	DMS	Digitaal Depot
FINALITEIT	aanmaken, beheren en delen van documenten	(middel)langetermijnarchivering van digitaal archief
DOCUMENTTYPES	kantoordocumenten	kantoordocumenten, websites, databases, video, audio, masterscans, film, tekeningen, enz.
INFORMATIEMODEL	digitale documenten en digitale content als informatie-eenheden	information packages als informatie-eenheden
METADATA	metadata over documenten/mappen	metadata over documenten/mappen, werkprocessen, representation information, fixity information, preserveringsacties
SYSTEEM-AFHANKELIJKHEID	systeemafhankelijke opslag van metadata, documenten en content	systeemonafhankelijke opslag van information packages
PRESERVERING	passief	actief
ZOEKEN	op inhoud en metadata van documenten en content	op de context en metadata van de archiefdocumenten
VOLUME	max. een tiental miljoen objecten, objecten van kleine tot middelgrote omvang	enkele tientallen miljoenen objecten, objecten variërend van kleine tot heel grote omvang
OPERATIES	individueel document/map	bulkverwerkingen
RECHTENBEHEER	lees- en schrijfrechten voor interne gebruikers, doorgaans rol- en groepsgebaseerd	onderscheid tussen openbaar en niet-openbaar voor interne en externe gebruikers, auteursrechten

In het artikel wordt ieder verschil uitgebreider toegelicht en ik raad iedereen die ook maar iets met digitale archivering te maken heeft aan het artikeltje (het zijn amper 10 pagina's) te lezen.

Wie is hier nou het archief?
In het iets oudere, maar nog kortere artikel (6 pagina's) De archivaris en digitaal documentbeheer vraagt Boudrez zich af wie nou eigenlijk het archief is. Waar is de archivaris eigenlijk?

Voor elke applicatie een archiveringsbeleid ontwikkelen, implementeren en beheren is nagenoeg onbegonnen werk. Ook hier hebben leveranciers in de meeste gevallen een oplossing voor: de koppeling van hun applicatie met een DMS of een samenwerkingsplatform. De documentopslag wordt door de procesapplicatie dan toevertrouwd aan het DMS of het samenwerkingsplatform. Deze laatste bevatten dan de documenten en enkele summiere metadata over deze documenten. De redenering van de leveranciers is dan dat alle documenten in hetzelfde systeem worden opgeslagen en beheerd. En dit biedt het grote voordeel van “enkelvoudige opslag, meervoudig herbruik”, een argument dat vooral ICT als muziek in de oren klinkt. Veel organisaties slaan deze weg in. Maar welke archivaris wijst er zijn organisatie op dat het argument van “enkelvoudige opslag, meervoudig hergebruik” geen records management vereiste is? En welke archivaris maakt het zijn collega's duidelijk dat we het over 'records' of archiefdocumenten hebben? En dat hetzelfde document in een ander proces of een ander dossier geen 'dubbel' is, maar een ander archiefdocument? En aangezien archief procesgebonden informatie is, we als onderdeel van de metadata ook de relevante procesinformatie moeten archiveren. En dat die procesinformatie niet in het DMS of het samenwerkingsplatform wordt opgeslagen, maar nog steeds in de procesapplicatie steekt.

En ook in deze alinea slaat hij de spijker op zijn kop:

Processen en archief zijn twee verschillende zaken en mogen niet op 1 hoop worden gegooid. Er is ontegensprekelijk een relatie tussen processen en archieven die cruciaal is en die moet bewaard blijven (bijv. als onderdeel van de archiefbeschrijving). Maar processen en archief vragen elk hun eigen oplossing. Archiveren is dan wel een ondersteunend proces, maar is een proces op zich met zijn eigen uitgangspunten en zijn eigen regels die gerespecteerd moeten worden wil het informatiebeheer binnen het proces op orde zijn en blijven. In de praktijk wordt niet altijd even veel aandacht besteed aan die uitgangspunten en regels. Een concreet voorbeeld hiervan zijn de vele business- en procesanalyses die zich beperken tot de wettelijke of de formele documenten in het proces. Welke archivaris legt uit dat ook een gewone e-mail over een zaak even goed procesgebonden informatie is en in het dossier thuis hoort?

Zoiets probeerde ik een paar jaar geleden ook al duidelijk te maken.
Nou ja, lees het hele artikel maar.
Hier wil ik alleen nog iets zeggen over wat Filip schrijft over het individueel registreren van documenten (p.3-4, onderstreping door mij).

In de archiefwetenschap beschikken we al decennialang over een eenvoudig concept die digitaal samenwerken mogelijk maakt, nl. dossiervorming. [...] Het is niet alleen een methode die iedereen kent vanuit de papieren wereld, maar het maakt het registreren van metadata of het toekennen van permissies op documentniveau overbodig. Registratie is dan niks meer dan het dossiergewijs opbergen van documenten, zonder dat voor elk individueel document omslachtige handelingen nodig zijn. Het beschrijven van hedendaagse papieren documenten op stukniveau is al lang geen gangbare praktijk meer. In dit opzicht is het vreemd dat het opnieuw wordt geïntroduceerd waar het digitaal documentbeheer betreft en dat we er bovendien eindgebruikers mee lastig vallen.
Het argument luidt dikwijls dat de registratie van metadata in geautomatiseerde flows volledig automatisch verloopt. Hierbij vergeet men dan dat registratie van metadata ook beheer vraagt en dat veel processen niet volledig automatiseerbaar zijn. Het wordt tijd dat iemand dit duidelijk maakt en nadenkt over het nut en de noodzaak van metadata. Metadata zijn immers geen doel op zich, maar een middel. Hierbij moet ook worden nagedacht over het niveau waarop metadata nodig is en hoe die metadata kan worden overgeërfd. De belangrijkste records management metadata van een archiefdocument is in ieder geval zijn locatie in een dossier.

Misschien dat registratie van individuele documenten in Vlaanderen achterhaald is, maar in Nederland zijn we volgens mij nooit van die individuele registraties afgestapt. Het registreren van ieder document in een dms/rma lijkt hier een doel op zich te zijn geworden.

Waarom houden wij daar aan vast?
En wat gaat er mis als we er mee stoppen?

Plaatje en titel
De titel van deze blog verwijst natuurlijk naar de New Kids, maar zonder de blog van Janine, zou ik er niet aan gedacht hebben.

Gerelateerd
Zaakgericht de toekomst in
Waarom zou ik een RMA gebruiken?
Wat is de relatie tussen een hamer en en RMA?
Optimaal Digitaal

Alice en metagegevens

'De naam van het lied heet ‘Schelvis Ogen’.’
‘O, dat is de naam van het lied zeker?’ zei Alice, die haar best deed om belangstelling te tonen.
‘Neen, je begrijpt me niet,’ zei de Ruiter, en keek een beetje geërgerd ‘Zo heet de naam. De naam is in werkelijkheid “De Hoogbejaarde Baas”.’
‘Dus ik had moeten zeggen zo heet het lied?’ verbeterde Alice zich zelf.
‘Neen, dat had je niet: dat is heel wat anders. Het lied heet ‘Het Middel en het Doel’: maar zo heet het enkel maar.’
‘Ja maar, wat is het lied dan?’ vroeg Alice die nu langzamerhand volkomen in de war was.
‘Daar wilde ik nu juist naar toe,’ zei de Ruiter. ‘Het lied is in werkelijkheid “Gezeten op een Hek”: en de melodie heb ik zelf verzonnen.’

Uit De avonturen van Alice van Lewis Carrol, vertaald door Alfred Kossmann

Dus daarom is een toepassingsprofiel belangrijk.

Gerelateerd
De datum van een archiefstuk
Koe of paard, het zijn metadata
Dat is maar een mening: metadata in documenten

Plaatje: The White Knight van John Tenniel