Posts tonen met het label Kosten. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Kosten. Alle posts tonen

maandag 11 november 2013

Digitaal archiveren in the cloud

Data Matters heeft deze maand zijn "DM archiefcloud NL" gepresenteerd. Aangezien de "cloud" hot is, snap ik wel waarom Data Matters dit op deze manier 'verkoopt.' Maar is een commerciële "cloud" wel zo handig voor het lang bewaren van digitale archieven?
Om verschillende redenen denk ik van niet.

Wat levert archiveren in the cloud op?
"The cloud" lijkt vooral geschikt voor "piek-werkzaamheden", waarbij je telkens voor een korte tijd veel 'resources' nodig hebt, tijdelijke werkzaamheden of ontwikkelomgevingen. In dit soort gevallen kan het zeer voordelig zijn om alleen te betalen voor wat je nodig hebt, op het moment dat je het nodig hebt. Of zoals iemand in The Register een tijdje geleden schreef:
The cloud is great for bursty workloads, temporary workloads, or dev environments. It's great for getting something working fast or for a fixed timeframe. Want to run for president? Well, you could invest in a sea can full of servers to do the work you need, or you can spin it all up on a public cloud for a couple of years and then tear it down after the election's over. Pay as you go means no upfront investment.
Maar bij digitale archivering gaat het niet om kortstondige pieken, of tijdelijke opslag. Integendeel zelfs. De omvang van de opslag groeit langzaam maar gestaag en de data moeten juist permanent (of in ieder geval voor langere tijd) bewaard en toegankelijk blijven. Nu en dan moeten bestanden geraadpleegd worden, maar het of dit een "piek" oplevert die hoog genoeg is, is twijfelachtig.
Het is dan maar zeer de vraag of cloud-opslag goedkoper is dan het zelf regelen. Het opslaan van 100 GB bij Amazon lijkt per maand heel goedkoop, maar als je opslag gestaag groeit, dan wordt dat na verloop van tijd een enorme rekening per maand. Hier legt David Rosenthal heel gedetailleerd uit dat langetermijnopslag op eigen servers voorlopig een stuk voordeliger is dan opslag bij de grootste en goedkoopste cloud-aanbieder (Amazon dus).

Hoe kom ik bij mijn data wanneer ik dat wil?
Stel je hebt je hele digitale archief bij een commerciële aanbieder ondergebracht. Dan kost de opslag van de data geld, maar in de meeste gevallen kost ook het dataverkeer voor het downloaden van bestanden geld. Een van de gevolgen daarvan kan zijn dat het na verloop van tijd helemaal niet meer mogelijk is om je data bij de cloud-aanbieder weg te halen. De kosten van het downloaden kunnen zo hoog zijn, dat een organisatie dat helemaal niet meer kan opbrengen. Dan zit je dus opgesloten in je wolk.

Van wie zijn de data?
Het is al vaker gezegd: data zijn juridisch gezien niets. Dat betekent dat je, als die commerciële provider failliet gaat, of door Justitie om wat voor reden dan ook 'gesloten' wordt, waarschijnlijk kunt fluiten naar je archieven. Of, zoals Arnout Engelfriet schreef:
De claim “het is mijn data en ik wil deze terug” gaat hem niet worden. Data “is” niets in de zin van de wet, en deze kan dus niet worden opgeëist.
[...]
“Ik heb betaald voor de hardware”. Ah kijk, nú komen we ergens. Als een server daar eigendom is van de klant, dan kan deze hem opeisen. Natuurlijk moet wel het strafrechtelijk onderzoek zijn afgerond, maar de klant is in dat geval een onschuldige derde-eigenaar en die heeft recht op zijn spullen terug. Maar bij de cloud koop je zelden de fysieke hardware (dedicated server).
“Ik húúr dat ding netjes”. Nee, als huurder heb je geen recht op toegang tot het gehuurde als de verhuurder in de problemen raakt. Je hebt recht op je eigendommen terug, maar dat zou hier dus die data zijn en die hadden we al gehad.
Hoe betrouwbaar is "the cloud"?
Dit gaat niet alleen over mogelijke haperingen in dataverbindingen, maar ook om back-ups.
Voor "fysieke" opslag vinden we het heel gewoon dat gegevens op twee of soms wel drie verschillende plekken bewaard worden, zodat bij een calamiteit geen informatie verloren gaat. Maar hoe doe je dat bij je cloud-aanbieder?
Het idee van "the cloud" is juist dat je geen idee hebt waar je informatie staat opgeslagen en dat je de continuïteit regelt in de overeenkomst met de leverancier. Maar wat als die leverancier failliet gaat, of toch door een calamiteit getroffen wordt? Een tijdje geleden raakten enkele klanten van Amazon heel wat data kwijt, door een menselijke fout bij Amazon.
Stel nu dat dit jouw archief was?
Je kunt natuurlijk zelf een back-up maken bij een andere cloud-leverancier (bij dezelfde zou waarschijnlijk een beetje dom zijn), maar dan verdubbel je sommige van de problemen die hierboven staan alleen maar. Je kunt natuurlijk ook off-line een back-up maken. Maar waarom zou je je materiaal dan überhaupt in "the cloud" opslaan?

Even voor de duidelijkheid, in het voorgaande zeg ik niets over de kwaliteit van de dienst die Data Matters levert, daar weet ik te weinig van. Het enige dat ik hier wil aangeven is dat er nog wat haken en ogen kunnen zitten aan langetermijn archivering bij een commerciële cloud-aanbieder.

Gerelateerd
Een cloudstrategie en alweer beroepsdeformatie
Cloudcomputing bij de bank

Plaatje: frame uit Cloudy with a chance of meatballs

maandag 2 april 2012

Wat kost de WOB?

Bijna een jaar geleden schokte toenmalig minister Donner heel "weldenkend Nederland" door te stellen dat de WOB te duur was en ambtenaren te veel tijd kostte. Ik geloof niet dat de uitspraken van Donner werden onderbouwd met cijfers. De VNG heeft in 2010 echter een "ledenpeiling" (pdf) gehouden, naar de WOB-praktijk bij de Nederlandse gemeenten. In de peiling werden zeven vragen gesteld:
  1. Hoeveel Wob-verzoeken krijgt uw gemeente per jaar binnen? 
  2. Ervaart u een toename van het aantal Wob-verzoeken? 
  3. Hoeveel tijd besteedt een ambtenaar in uw gemeente per maand (bij benadering) aan het afhandelen van Wob-verzoeken? 
  4. Hoeveel geld kost de afhandeling van een Wob-verzoek (bij benadering), bijvoorbeeld voor kopieerkosten en arbeidsloon? 
  5. Wie zou volgens u de kosten van het Wob-verzoek dienen te betalen? 
  6. Hoe beoordeelt u de acties (dienstverlening, belangenbehartiging) van de VNG op het terrein van de Wob? 
  7. Bent u van mening dat de Wob moet worden gewijzigd? Kies één antwoord.
De vragen waren gestuurd naar 305 panelleden en door 165 mensen (vooral ambtenaren, maar ook wat bestuurders)  uit 100 gemeenten beantwoord. Hoewel de representativiteit waarschijnlijk te wensen overlaat, wil ik toch een paar uitkomsten citeren:
Bijna de helft van de respondenten (49,7%) geeft aan dat er 1 tot 10 Wob-verzoeken per jaar worden ontvangen. Meer dan 50 verzoeken per jaar wordt door slechts 1,2% van de respondenten genoemd. Betrekkelijk veel respondenten (37,4%) geven aan niet te weten hoeveel verzoeken er jaarlijks binnen komen.
En wat kosten die verzoeken dan?
De hoeveel heeft tijd die ambtenaren kwijt zijn aan de afhandeling van een Wob-verzoek lijkt mee te vallen. 41,6% van de respondenten geeft aan dat het tijdsbeslag minder dan een dag is, 29,7% noemt een dag. Een week wordt door 10,9% van de respondenten aangegeven. Secretarissen zijn het stelligst. Geen van hen geeft aan niet te weten hoeveel tijd een ambtenaar kwijt is. Het gaat vooral om minder dan een dag (57,1%) en een dag (28,6%).
[...]
Een betrekkelijk hoog percentage respondenten (33,7%) geeft aan niet te weten wat de afhandeling van een Wob-verzoek kost. 100 tot 500 euro is het meest genoemde bedrag (30,7%), gevolgd door 50 tot 100 euro (13,9%), 500 tot 1000 euro (8,9%), 25 tot 50 euro (6,9%) en 0 tot 25 euro (5,9%).
Opvallend is dat de VNG-leden zelf stelden dat het wel meevalt met die tijdsbesteding en de kosten, terwijl de VNG op dit moment ook steen en been klaagt over "oneigenlijke verzoeken" die zo veel tijd en geld kosten. Maar goed, dit is een niet heel erg betrouwbare peiling onder VNG-leden die naast de WOB ook nog vragen moesten beantwoorden over de wenselijkheid van gratis dancefeesten.

Deze maand verscheen in Groot-Brittannië een wetenschappelijk onderzoek uitgevoerd in opdracht van het ministerie van Justitie: Investigative study to inform the FOIA (2000) post-legislative review Costing Exercise (pdf). De conclusies van deze onderzoekers zijn (vreemd genoeg) enigszins vergelijkbaar met de resultaten uit de VNG-peiling:
Overall, each FOI request submitted to a central government department cost an average of £184 in staff time to resolve. Requests took an average of 6 hours and 10 minutes to complete, with the average cost of staff time calculated at £30 per hour. This is higher than the £25 per hour cost stated in the current regulations.[...]
A number of public authorities in the wider public sector were also included in this study (these are termed “non-central public authorities” in this report). Each FOI request submitted to these organisations cost an average of £164 in staff time to resolve. Requests took an average of 5 hours and 21 minutes to complete, with the average cost calculated at £31 per hour.
Interessant is dat in het Britse onderzoek ook geprobeerd is om de verschillende werkzaamheden uit te splitsen en te kwantificeren.
Klikken voor leesbare versie
Wat blijkt? De meeste tijd gaat op aan het zoeken naar informatie. Hoe verrassend.

Weet iemand toevallig of een dergelijk gedetailleerd onderzoek recentelijk ook in Nederland is uitgevoerd?

Gerelateerd
Donner, WOB en archieven
Laten we het nog eens over de WOB hebben

Plaatje: WOB WOB! van FOTOKIOSK Hamburg