Ingmar bladert en schrijft: Wat als je antecedenten niet kloppen?

Eerder schreef ik over PACER, het systeem waarmee iedereen online kan bladeren door duizenden en duizenden "case-files" van Amerikaanse rechtbanken. Vorige maand publiceerde AP de "keerzijde" van deze openbaarheid: When your criminal past isn't yours.
AP onderzocht de problemen die in Amerika steeds vaker ontstaan bij "background checks" van sollicitanten door particuliere bedrijven. Hierbij gaat het om jaarlijks 120.000 mensen waarvan bekend wordt dat werkgevers zich bij een antecedentenonderzoek op onjuiste informatie beroepen.
Bijvoorbeeld:

Out of work two years, her unemployment benefits exhausted, in danger of losing her apartment, Casey applied for a job in the pharmacy of a Boston drugstore. She was offered $11 an hour. All she had to do was pass a background check.
It turned up a 14-count criminal indictment. Kathleen Casey had been charged with larceny in a scam against an elderly man and woman that involved forged checks and fake credit cards.
There was one technicality: The company that ran the background check, First Advantage, had the wrong woman. The rap sheet belonged to Kathleen A. Casey, who lived in another town nearby and was 18 years younger.

In de Verenigde Staten is spenderen werkgevers jaarlijks 2 miljard dollar ($2.000.000.000!) aan het onderzoeken van het verleden van sollicitanten. Om aan deze vraag te voldoen (en om geld te verdienen natuurlijk) hebben honderden bedrijven en bedrijfjes ("mom and pop-companies" noemt AP dit) computerprogramma's gemaakt en gekocht die internet afstropen opzoek naar openbare (en gratis) data van rechtbanken.
Maar het probleem is complexer dan de simpele persoonsverwisseling hierboven. Deze kan het gevolg zijn van een simpele misslag bij data-entry. Een ander probleem is dat commerciële databases vaak niet of nauwelijks geupdate worden:

Gina Marie Haynes had just moved from Philadelphia to Texas with her boyfriend in August 2010 and lined up a job managing apartments. A background check found fraud charges, and Haynes lost the offer.
A year earlier, she had bought a used Saab, and the day she drove it off the lot, smoke started pouring from the hood. The dealer charged $291.48 for repairs. When Haynes refused to pay, the dealer filed fraud charges.
Haynes relented and paid after six months. Anyone looking at Haynes' physical file at the courthouse in Montgomery County, Pa., would have seen that the fraud charge had been removed. But it was still listed in the limited information on the court's website.
The website has since been updated, but Haynes, 40, has no idea how many companies downloaded the outdated data. She has spent hours calling background check companies to see whether she is in their databases. Getting the information removed and corrected from so many different databases can be a daunting mission. Even if it's right in one place, it can be wrong in another database unknown to an individual until a prospective employer requests information from it. By then, the damage is done.

En het kan nog erger:

Dennis Teague was disappointed when he was rejected for a job at the Wisconsin state fair. He was horrified to learn why: A background check showed a 13-page rap sheet loaded with gun and drug crimes and lengthy prison lockups. But it wasn't his record. A cousin had apparently given Teague's name as his own during an arrest.
What galled Teague was that the police knew the cousin's true identity. It was even written on the background check. Yet below Teague's name, there was an unmistakable message, in bold letters: "Convicted Felon."

De staat Wisconsin blijft volhouden dat Teague terecht is afgewezen en dat deze informatie ook terecht naar boven kwam in het antecedenten-onderzoek: because that kind of information is useful to employers the same way it is useful to law enforcement.

Verschillende rechtbanken hebben hun websites aangepast, waardoor automatisch downloaden door dataminers niet meer mogelijk is. Andere rechtbanken hebben gezien dat hun data goud geld waard zijn en pikken een graantje mee:

In the digital age, some states have seen an opportunity to cash in by selling their data to companies. Arizona charges $3,000 per year for a bundle of discs containing all its criminal files. The data includes personal identifiers that aren't on the website, including driver's license numbers and partial Social Security numbers.
[...]
North Carolina, a pioneer in marketing electronic criminal records, made $4 million selling the data last year. But officials discovered that some background check companies were refusing to fix errors pointed out by the state or to update stale information.
State officials say some companies paid $5,105 for the database but refused to pay a mandatory $370 monthly fee for daily updates to the files — or they would pay the fee but fail to run the update. The updates provided critical fixes, such as correcting misspelled names or deleting expunged cases.

North-Carolina verkoopt uitspraken ondertussen alleen nog maar stuk voor stuk, maar dat lost het probleem natuurlijk niet op.

Ik heb niet de indruk, dat het antecedentenonderzoek in Nederland al zulke grote proporties aanneemt, maar ook hier heb je toch ook al snel een honderdtal "recherchebureaus" die je hiervoor kunt inschakelen. Maar het kan snel gaan.

Helaas ziet de overheid dat niet zo, zoals blijkt uit de reactie van toenmalig minister Donner op het rapport iOverheid van de WRR:

Het kabinet zegt enerzijds de huidige overheidsdatastromen zo goed mogelijk te willen onderhouden en beveiligen. "Anderzijds gaat het kabinet burgers zodanig uitrusten dat zij zichzelf kunnen beschermen en eventuele problemen of misstanden zelf recht kunnen zetten." een verruiming van het inzage- en correctierecht van de burger zou bijvoorbeeld via de website mijnoverheid.nl vorm kunnen krijgen.

Weet je wat, we spelen Toontje Lager gewoon nog eens: