Posts tonen met het label data-opslag. Alle posts tonen
Posts tonen met het label data-opslag. Alle posts tonen

maandag 21 oktober 2013

Een opslagmedium dat de mensheid overleeft


Vorige week promoveerde Jeroen de Vries in Enschede op de ontwikkeling van een informatiedrager die miljoenen jaren mee kan gaan:
Er is een aantal scenario’s te bedenken waarom we informatie voor lange tijd willen opslaan. “Een scenario is dat een ramp de aarde heeft verwoest en de maatschappij de wereld weer opnieuw moet opbouwen. Een ander scenario zou kunnen zijn dat we een soort nalatenschap creëren voor toekomstige intelligenties die op aarde evolueren of afkomstig zijn van andere werelden. Je moet dan al snel denken aan archiefopslag van één miljoen tot één miljard jaar”, aldus onderzoeker De Vries.
Optische informatiedrager
De Vries ontwikkelde een optische informatiedrager die informatie voor extreem lange periodes kan opslaan, waarin elke bit wordt weggeschreven door etstechnieken. Als informatiedrager is gekozen voor een wafer, bestaande uit wolfraam ingekapseld door siliciumnitride. Er is gekozen voor Wolfraam omdat dit extreme temperaturen kan weerstaan.
Zoals je in het filmpje hierboven kunt zien, kun je probleemloos een eitje bakken op het schijfje en kun je het plaatje ook gewoon op de barbecue leggen. Top!
Maar, zoals je in het filmpje ook kunt zien, heb je helemaal niets aan de informatie die op het schijfje geëtst wordt:
Een QR-code is in het wolfraam geëtst (zie afbeelding) en wordt beschermd door het nitride. Elke pixel van de grote QR-code bevat een kleinere QR-code met hierin weer verschillende informatie opgeslagen. “In principe kunnen we op de disk alles opslaan wat we de moeite waard vinden om te bewaren: bijvoorbeeld een digitale afbeelding van de Mona Lisa."
Maar Jeroen, ik ken helemaal niemand die uit zijn hoofd die enorme QR-codes kan ontcijferen die op die affiches op het station hangen. Dus hoe zou de laatste mens op Aarde, die over een miljoen jaar, moe, koud en hongerig in een oude mergelgroeve in de Sint Pietersberg zit, die microscopisch-kleine QR-codes moeten ontcijferen? En zou hij niet heel teleurgesteld zijn, als het dan ook nog blijkt te gaan om een plaatje van een vaag glimlachende vrouw?
Er zijn vast wel toepassingen te bedenken voor je Wolfraam-plaatje, maar het op deze manier opslaan van informatie om die oneindig te bewaren, lijkt me zinloos.

Datzelfde geldt in grote lijnen trouwens voor het 5D Superman geheugenkristal. Het is heel knap dat we de informatie nu op deze manier opgeslagen krijgen, maar of we die er over een miljoen jaar ook weer uit krijgen is zeer de vraag.
Ik bedoel, we snappen de schijf van Phaistos, die hierboven staat en waarschijnlijk amper 4.000 jaar oud is, ook al niet meer!

De enige drie manieren om informatie voor extreem lange tijd bruikbaar en begrijpelijk te houden zijn gebruiken, gebruiken en gebruiken.
Mocht je die informatie toch ergens voor extreem lange tijd willen opslaan, dan lijkt het me essentieel dat hij met zo min mogelijk "hulpmiddelen" leesbaar is. En dan heb ik toch meer vertrouwen in de Rosetta-schijf van Long Now.
The Rosetta Disk fits in the palm of your hand, yet it contains over 13,000 pages of information on over 1,500 human languages. The pages are microscopically etched and then electroformed in solid nickel, a process that raises the text very slightly - about 100 nanometers - off of the surface of the disk. Each page is only 400 microns across - about the width of 5 human hairs - and can be read through a microscope at 650X as clearly as you would from print in a book. Individual pages are visible at a much lower magnification of 100X.
Of aan het Digital Optical Technology System (DOTS), waar ik eerder ook al eens over schreef.
Bij die twee oplossingen heb je aan een flinke loep genoeg.

Gerelateerd
Documentaire over het Rosetta-project
Een bibliotheek om de beschaving te reconstrueren

vrijdag 23 november 2012

Groene IT voor een "web archief"?


De Internet Memory Foundation (voorheen European Archive) is een in 2004 opgerichte non-profit organisatie in Parijs en Amsterdam die zich richt op "het archiveren van internet." Of zoals op hun website staat:
In order to preserve significant and valuable fragments of this information deluge, we think it is necessary to build a large scale, open memory of the Internet.
This memory has to be different from a traditional archive, or library, as much as the internet is different from traditional media. It has to be large enough to be useful, neutral in it’s extension and respectful of person’s rights. We see this memory as embedded in the Internet, augmenting ways information is already used on this media (navigation, search, mining) rather than being separated. By bringing hindsight, it will become a valuable feature of the Internet itself.
Hier vind je het overzicht van de collecties die IM tot nu toe heeft aangelegd (of beheerd, dat is mij niet helemaal duidelijk.) In feite is het "gewoon" een Europese variant van The Internet Archive.
Maar daar gaat het me nu even niet om.
Eergisteren beschreef Chloé Martin op het weblog van IM de nieuwe infrastructuur van het Parijse datacenter van de organisatie. In zijn Amsterdamse datacenter gebruikte IM al servers die speciaal opgebouwd zijn uit energiezuinige onderdelen (zogenaamde red boxes). Maar in hun Parijse vestiging zijn ze nu nog een stap verder gegaan. Een groot deel van de energieconsumptie van datacenters zit in de koeling. Dus die hebben ze in Parijs maar gewoon afgeschaft!
That’s the result of improvements at several levels, including a new design of cylindrical ‘rack’, which enables a free cooling system and a lower energy consumption at all levels (servers, disks and motherboards).
The free-cooling system has been made possible due to a very low thermic diffusion (for 72 nodes, IM datacenter is set between 5300 W and 6300 W depending on the configuration of server class) and due to an innovative design, which enables natural heat extraction.
Here’s a comparison between a regular datacenter and IM datacenter:
Energy
Het nieuwe datacenter is dus een kleine acht keer zuiniger dan een standaard inrichting. Dat is nogal een verschil!

Gerelateerd
Datacenters verbruiken stroom, heel veel stroom
Papierloos en milieuvriendelijk? Dacht het niet... #archivecamp

Het filmpje vond ik in het European Archive in de collectie van TNA en is een Brits "Postbus 51"-filmpje uit de jaren veertig. Helaas is embedden vanuit European Archive (nog) niet mogelijk.

woensdag 26 september 2012

Datacenters verbruiken stroom, heel veel stroom

A backup diesel generator at a large computer data center, one of six in the room.
Combined, they could provide enough power for a community of 7,000 homes.
Foto: Richard Perry/The New York Times 
The New York Times onderzocht het afgelopen jaar het energieverbruik van al die enorme datacenters die zorgen dat ik dit kan schrijven en jij dit kunt lezen. Natuurlijk weten we allemaal wel dat dat heel veel stroom kost, maar dat het zo veel is? En dat er zo veel energie verspild wordt? En dat er zoveel gebruik gemaakt wordt van diesel-aggregaten?
Most data centers, by design, consume vast amounts of energy in an incongruously wasteful manner, interviews and documents show. Online companies typically run their facilities at maximum capacity around the clock, whatever the demand. As a result, data centers can waste 90 percent or more of the electricity they pull off the grid, The Times found.
Worldwide, the digital warehouses use about 30 billion watts of electricity, roughly equivalent to the output of 30 nuclear power plants, according to estimates industry experts compiled for The Times. Data centers in the United States account for one-quarter to one-third of that load, the estimates show.
De Times wijst verschillende oorzaken aan voor de enorme omvang van de datacenters van bijvoorbeeld Google en Facebook en hun enorme energiedorst.
Een oorzaak is dat gebruikers niet weten of niet willen weten dat "the cloud" een heel fysieke component heeft en dat het rondsturen van filmpjes heel wat energie kost.
Daarnaast blijkt ook dat de servers in die datacenters lang niet optimaal ingezet worden. Een onderzoek bij LexisNexis wees uit dat:
in one sample of 333 servers monitored in 2010, more than half were found to be comatose. All told, nearly three-quarters of the servers in the sample were using less than 10 percent of their computational brainpower, on average, to process data.
Maar de belangrijkste oorzaak zijn wij zelf volgens de Times. Gebruikers eisen directe respons van hun applicaties en wanneer een dienst een tijdje niet naar behoren werkt, zijn de economische gevolgen voor dat bedrijf enorm. Daarom wordt bij sommige datacenters nog geen 10% van de stroom gebruikt om de servers te laten draaien. De rest gaat op aan het gereed houden van back-upsystemen.
Whatever happens within the companies, it is clear that among consumers, what are now settled expectations largely drive the need for such a formidable infrastructure.
“That’s what’s driving that massive growth — the end-user expectation of anything, anytime, anywhere,” said David Cappuccio, a managing vice president and chief of research at Gartner, the technology research firm. “We’re what’s causing the problem.”
Misschien toch eens wat vaker bij stil staan, als je weer zo nodig een tweet moet versturen of iets triviaals wil opzoeken met Google.

Gerelateerd
Permanent error
Het einde van digitale archieven
Opslag wordt steeds goedkoper, dus laten we maar alles bewaren

maandag 7 februari 2011

Een kleine geschiedenis van data-opslag


Format: A Brief History of Data Storage from Alan Warburton on Vimeo.
An abridged history of removable data storage. I've left out a few formats, which I'm sure the geeks out there will pick up on! Made with After Effects, Maya and Photoshop.
Thanks to Shawn Hazen at bookworship.com for letting me use a couple of his book jackets, and to Steven Shook at flickr.com/photos/shookphotos for letting me use a vintage postcard of his.
Soundtrack: Fringe Element (Short Like Me Edit) by Beni.


Weet je nog, dat je vroeger rondliep met zo'n hard-plastic doosje, met 10 diskettes er in? Dan had je wel 25 MB bij je.
En toen ik in 1997 aan de UvA ging studeren, was de opslagcapaciteit daar nog zodanig dat iedere student een 3,5"-diskette kreeg uitgereikt. Daar stond een installatie van Eudora op en je moest je hele e-mailarchief op die ene diskette bewaren. Stel je dat nu eens voor!

Via L'Archivista

Gerelateerd
Mainframes bestaan nog
Digital information lasts forever... (ED3-blog)
De opkomst van de aarde (ED3-blog)