Posts tonen met het label Joris Luyendijk. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Joris Luyendijk. Alle posts tonen

woensdag 30 mei 2012

De IT van een bank

Joris Luyendijk doet antropologisch veldwerk in The City in Londen en blogt over zijn observaties (Engels en Nederlands) Op het Engelstalige blog gaf hij gisteren de ervaringen van een "former IT-salesman"...
Het is nogal ontluisterend:
Global corporation X is storing all of its crucial data in encrypted form. To unlock the encryption you need special keys, which are stored in one central place, on one computer.
"We sold them that system assuring them it was safe. One Friday afternoon, a new employee at X needs some extra capacity and notices this one computer doing nothing. He thinks it's idling so he copies its contents to a temporary file, and lets the computer run whatever he needs it for. Then he tries to copy the contents back, which is impossible with encrypted files and this is how he discovers what he's done: he has effectively erased the system that underpins all of X's global operations. Their data are still there, but encrypted and the keys are lost.
"Panic ensues, and my colleagues who installed the software jump on the first plane to X's headquarters. There they discover just how lucky company X has been. The installation was relatively recent, so our people had a good grasp of its details. They went through the system and thank God, the switches had not yet been reset, meaning the keys could be retrieved. If X had rebooted its systems all would have been lost.
Over IT-problemen en hun oplossingen:
"I am sure your readers would be shocked if they realised just how crap IT has been organised in many banks as well as corporations and government ministries. Sometimes we get a glimpse, when a company is unavailable for days due to 'computer problems'. Have you noticed these cases always take longer than expected? This is not because repairs take long. Finding out what the problem is in the first place – 'root cause analysis' – that's nearly always the most time-consuming. Nobody has a complete and in-depth overview any longer.
Over outsourcing:
"Years ago management in major banks and corporations decided that they could outsource vital IT functions to companies such as IBM, Tata, HP and Atos Origin T-Systems. The idea was that if you describe the processes you require adequately, it's safe to delegate their execution to outsiders. But the first contract goes to IBM, two years later a contract for another part of the infrastructure is awarded to HP, then Cisco gets to manage the network … Now, who is responsible for the overall system? All systems need patches frequently. But before you install one, you need to make sure it doesn't do things you didn't expect. This requires cooperation between these suppliers, who will of course charge for these things. Often the various suppliers' support contracts don't match. Also, there is little continuity within those suppliers; operations are restructured, people get replaced or moved around. Vital expertise gets lost. Major suppliers do collaborate on patch management. But each has to 'certify' every upgrade, and since each works with a different 'software map', they come to different decisions on different timetables regarding certification. Often the latest software cannot be installed because one of the suppliers has not certified it.
Over de panacee, de CIO:
"Are so-called chief information officers, the top executives responsible for IT, aware of this? I very much doubt if they are and if they care. They are managers, skilled in office politics, not technical experts. Most CIOs rarely stay in their post more than a few years. I worked for one of the major software companies in the world. It took my boss a year and a half of begging and pleading with the secretary to get a meeting with the CIO of a major client. CEOs are worse. They are afraid of looking stupid or ignorant, and actively avoid their IT people.
En het ergste is natuurlijk: Het is o zo herkenbaar en geldt helaas ook allemaal voor overheidsorganisaties, klein EN groot!

Gerelateerd
Gelezen: Joris Luyendijk - Je hebt het niet van mij, maar...


Plaatje: Old Bank Vault - 003 van JasonBechtel

donderdag 6 januari 2011

Gelezen: Joris Luyendijk - Je hebt het niet van mij, maar...

In september 2010 deed Joris Luyendijk als "Nieuwspoortrapporteur" een maand lang 'antropologisch onderzoek' op het Binnenhof. Je hebt het niet van mij, maar... is het verslag van dit onderzoek.
Luyendijk onderscheidt vier 'stammen' die op het Binnenhof leven: politici, ambtenaren, journalisten en voorlichters & lobbyisten. Op voorhand ging hij er van uit dat de rolverdeling tussen deze vier stammen helder was, maar in die maand doet hij een vijftal 'belangrijke' ontdekkingen die op het tegendeel wijzen.
Luyendijk schrijft soepel en maakt verhelderende en soms grappige vergelijkingen om de situatie die hij aantreft te beschrijven. En sommige dingen zijn ook best schokkend, zoals het feit dat het individuele stemgedrag van Tweede Kamerleden niet bekend is, of welke lobbyisten allemaal in de Tweede Kamer rondhangen, of dat Tweede Kamerleden de deur van hun kamer niet kunnen afsluiten, of dat lobbyisten kant en klare vragen aanleveren bij Kamerleden en de antwoorden bij ambtenaren...
Dat het boekje toch wat tegenviel komt waarschijnlijk meer doordat ik het meeste al gelezen had in de NRC en op het weblog van NRCNext. De inhoud van het boekje komt namelijk grotendeels overeen met de Pietje Bell-lezing, die Luyendijk op 1 december 2010 zou hebben gelezen. (Ware het niet dat hij wegens privéomstandigheden verhinderd was). En een verkorte versie van deze lezing heeft op 4 december in de NRC gestaan. Lees hier en hier en hier de reacties van diverse journalisten op de lezing (en het boekje).
Een tweede spin-off van het rapporteurschap is het datablog van NRCNext Hoe Den Haag werkt, wat onder andere het nieuws opleverde dat Hans Hillen tegelijkertijd Eerste Kamerlid en lobbyist voor de tabaksindustrie was.

Gerelateerd
Een what-if kaart van Limburg

Gelezen op 03/01/2011

donderdag 18 februari 2010

Een what-if kaart van Limburg

Hoewel ik Het zijn net mensen van Joris Luyendijk gelezen heb, had ik over deze passage heen gelezen:
"Stel, in de Verenigde Staten wordt een gek de baas die alle mensen met een Friese grootouder laat oppakken en afmaken. Het wordt een moordpartij van ongekende omvang, en als het anti-Friese bewind eindelijk ten val komt, is duidelijk dat de Friese overlevenden niet meer in Amerika willen wonen. Dus komt er een plan: de Friezen krijgen een eigen staat, en wat is een logischer plek dan het land dat volgens oude teksten Fries is? Ondanks Nederlands verzet stemmen de Verenigde Naties met het plan in en uit de hele wereld trekken mensen met een Friese grootouder richting de nieuwe Friese staat, royaal gesubsidieerd door Amerika. De overige Nederlanders protesteren: wij hadden toch nooit problemen met de Friezen? Maar in de internationale publieke opinie overheerst het medelijden met de Friezen. Er komt een voorstel: de helft van Nederland wordt Frisia, en in de andere helft kunnen de Nederlanders blijven wonen. De Nederlanders pikken dit niet, er komt oorlog die de Friezen met Amerikaanse hulp winnen, en een nog groter deel van Nederland valt in Friese handen. Miljoenen niet-Friese vluchtelingen overstromen de grote Nederlandse steden en de spanningen lopen op, vooral omdat kleine groepjes Nederlanders een guerrilla zijn begonnen tegen de Friezen. Terrorisme! roepen de Friese voorlichters op CNN, they are killing innocent Frisians! Intussen vraagt het Nederlandse volk: wat hebben wij voor leiders? Er volgt een militaire coup, en als Nederland probeert in het buitenland wapens te kopen, verovert de jonge Friese staat met een preventieve aanval de rest van Nederland, plus stukken van Duitsland en België. Drommen niet Friese Nederlanders vluchten de grens over naar Duitsland en België waar ook coups volgen: we moeten voorkomen dat de Friesen ons pakken! Intussen regeert het Friese leger met harde hand over de bezette Nederlandse Provincies, wurgt de economie en confisqueert de mooiste stukjes voor nederzettingen en speciale wegen van die nederzettingen naar Frisia. Dan komt er een vredesproces en krijgt Nederland Limburg, een stukje van Brabant en een Zeeuws eiland aangeboden. Die brokjes mogen geen Nederland heten, Nederland mag geen leger hebben en alle grenzen worden bewaakt door Friese troepen." Het zijn net mensen, Joris Luyendijk. Drieëntwintigste druk, bladzijde 141/142


Ruiter Janssen heeft dit scenario uitgewerkt als een afstudeeropdracht Grafische vormgeving aan de Willem de Kooning Academie. Meerssen ligt in dat scenario midden in de vuurlinie.
Dan komen die muur en die platgewalste huizen plots wel erg dichtbij!

Klik op het plaatje voor een gedetailleerde kaart (2000px × 1791px)