Als roman vind ik het boek niet geslaagd, want het is langdradig (na 500 pagina's had ik er eigenlijk genoeg van, maat toen moest ik nog 180 pagina's), het zit vol herhalingen en doet nu en dan pathetisch aan. Als dagboek vind ik het ook niet zo interessant, want daar is het weer te gestileerd en gecomponeerd voor. Maar, omdat het onderwerp zo gruwelijk is, voelt het heel ongemakkelijk en oneerlijk om het boek zo te beoordelen.
Op eerste Pinksterdag 2010 sterft Tonio, de zoon van A.F.Th. van der Heijden en Mirjam Rotenstreich, nadat hij op de fiets is aangereden door een auto. In het boek beschrijft Van der Heijden de eerste drie maanden na het ongeluk, aangevuld met herinneringen aan zijn zoon. Hij beschrijft het intense verdriet van beide ouders, dat ook alle "mooie" herinneringen aan hun zoon vervuild. Maar het blijft allemaal heel afstandelijk. Van der Heijden beschrijft zijn verdriet en paniek, maar ik voel het niet mee. De enige passage die me bijna aangreep, is de mentale reconstructie die hij maakt van het laatste fietsttochtje van Tonio. Hier slaagt hij er in om zijn verdriet en schuldgevoel tot een "verhaal" te maken. Helaas is het een heel korte passage, die weer abrupt afgebroken wordt. Ik snap wel dat het te pijnlijk is om het op die manier te schrijven, maar dat is geen "literair" argument...
Deze korte passage herinnerde aan enkele andere gruwelijke scènes uit andere boeken van Van der Heijden waarin het lijden van kinderen beschreven wordt. In Advocaat van de hanen ontdekt advocaat Quispel dat zijn pasgeboren zoontje van top tot teen onder de tatoeages zit en zijn paniek en schuldgevoel gaan door merg en been. In Het schervengericht bedenkt Roman Polanski hoe zijn ongeboren zoontje gestorven is in het al dode lichaam van zijn vrouw. Daarna wordt de begrafenis van het kindje beschreven. Deze hoofdstukken zijn echt bloedstollend.
Maar mag je dit boek wel zo "literair" beoordelen, aangezien het vooral een therapeutisch boek voor de auteur is?
Gerelateerd
Het schervengericht - A.F.Th.
Gelezen: P.F. Thomése - Schaduwkind