Online handel in cultuurgoederen

De originele pagina is offline, deze komt uit de Google Cache
Klik op het plaatje voor een leesbare versie.

Vorige week heeft staatssecretaris Zijlstra het Erfgoedinspectie-rapport De Kunst van het Internet, een onderzoek naar de online handel in cultuurgoederen aangeboden aan de Tweede Kamer.
Ik heb van het rapport alleen nog maar de management-samenvatting en een paar losse paragrafen gelezen. Wat me vooral opvalt: documenten (of preciezer misschien, archiefstukken) komen in het hele onderzoek nauwelijks voor. Behalve in deze passage:

Begin 2010 berichten verschillende media over een zaak in Italië, waarbij een museummedewerker bijna 1.500 gestolen historische documenten aanbood op internet.24 Doordat op foto’s van de objecten stempels van het museum te zien waren, kwam de verkoop aan het licht.

In het rapport wordt wel nadrukkelijk verwezen naar het UNESCO-verdrag 1970 inzake onrechtmatige invoer, uitvoer of eigendomsoverdracht van cultuurgoederen waar in artikel 1 staat:

For the purposes of this Convention, the term `cultural property' means property which, on religious or secular grounds, is specifically designated by each State as being of importance for archaeology, prehistory, history, literature, art or science and which belongs to the following categories:
[...]
(j) archives, including sound, photographic and cinematographic archives;

Tot zover dus de integraliteit bij de Erfgoedinspectie, want de sectie Archieven is (of was) bezig met een onderzoek naar diefstal van archiefstukken. Daar is in Leeuwarden tijdens de KVAN-dagen, nog een hele sessie aan gewijd. Blijkbaar was het niet interessant om te kijken of die archiefstukken ook via Marktplaats of eBay verhandeld werden...

Gerelateerd
Archiefpolitie
Archiefpolitie - revisited
Diefstal in het Stadsarchief
Over verdwenen decoraties uit een archief
De archiefdief documenteert natuurlijk alles