Wayback in de rechtszaal

Ik zou natuurlijk moeten schrijven over de voorgestelde wijziging van de Archiefwet, maar dat komt misschien later deze week nog wel een keer. Vandaag nog eens iets over webarchieven en rechtszaken.
In The Lawyers Weekly (wie leest hem niet...) staat deze week een artikeltje over het gebruik van de Wayback Machine in Amerikaanse en Canadese rechtszaken:

A notorious criminal trial in Toronto in 2005 saw the application of such evidence, to the annoyance of the trial judge and the embarrassment of counsel. The Crown was prosecuting three teenagers for the particularly gruesome murder of a 12-year-old boy. After a three-month trial, the case was remitted to the jury. While they were still deliberating, an enterprising newspaper reporter using the Wayback Machine discovered online postings that had been made but deleted by a key prosecution witness. The postings suggested she had perjured herself. When the judge read about this in the next day’s newspaper, the prospect of perjury compelled him to declare a mistrial.

Counsel then had to explain how they had failed to uncover such critical evidence despite months of trial preparation, particularly when a newspaper reporter had found it so easily. The judge was not impressed by their pleas that they were mere lawyers unfamiliar with Internet archives.

In het artikeltje wordt ook nog even in gegaan op de manier waarop webpagina's aan de rechter voorgelegd moeten worden. Blijkbaar gebeurt dit (in Canada) nog altijd op papier, want

Opposing counsel may agree to their admissibility and allow printouts to be included in an agreed exhibit book. If that is not possible, satisfying the trial judge will likely require evidence from someone explaining the nature of the Wayback Machine, its use and certifying the results.
If an affidavit from the client is deemed insufficient, the Internet Archive will, for a nominal fee, provide a sworn statement (www.archive.org/legal/affidavit.php) authenticating pages or other information from the Wayback Machine. Requests and payment can be submitted online or by regular mail.

Even aan Arnoud gevraagd of hier ook Nederlandse voorbeelden van zijn en prompt verwees hij me naar deze zaak, waarin iemand inderdaad verwijst naar de Wayback Machine. Onder 4.14 staat:

Dit zou onder meer blijken uit de door hen overgelegde uitdraai van het internetarchief ‘Wayback Machine’, een internetarchief dat het mogelijk maakt om oude versies van websites op te zoeken (...)

De rechter gaat verder niet in op de toelaatbaarheid van dit bewijs, maar er lijken geen redenen te zijn waarom dit bewijs door een rechter niet geaccepteerd zou worden.

Gerelateerd
Valse documenten in een rechtszaak