De waarde van archieven

Benen : Mannen meten de benen van de danseres Thelma de Llorez en maken notities en fotograferen haar. Deze dame wilde pas optreden in Parijs na afsluiting van een verzekering van een half miljoen franc. Frankrijk, 1931

Een paar dagen geleden vroeg Bernadine op Twitter naar de mogelijkheden om een unieke collectie kranten te verzekeren. Ik reageerde daarop door te zeggen dat het eigenlijk onmogelijk is om de vervangingswaarde van een unieke collectie te berekenen, aangezien vervangen onmogelijk is als de unieke documenten onherstelbaar beschadigd of zelfs totaal vernietigd worden. Voor mijn gevoel kun je dit vergelijken met "delen door nul."

Terzijde 

Ik vind het nog altijd onbegrijpelijk dat het NA een jaar of twee geleden kosten noch moeite gespaard heeft om de originele Schagen-brief in New York te exposeren. Volgens mij had het geld dat hier aan besteed is (een enorme verzekeringspremie naar het schijnt, conservatoren die heen en weer vliegen, klimaatgecontroleerde kisten en wat niet allemaal) beter uitgegeven kunnen worden aan een identieke replica, wat ze in China blijkbaar Fu Zhipin noemen. Zeker als je weet dat het originele stuk in Amerika ook alleen maar in een vitrine te zien is geweest. 

En nu ik toch weer aan het zeuren ben over de rijksoverheid: het is toch ook godgeklaagd dat de website die toen speciaal voor de 400ste verjaardag van "ons" New York werd gemaakt niet meer bestaat. De URL www.ny400.nl is nu gewoon een mirror van de website van Buitenlandse Zaken!
Wat zullen we doen, eerst nog een Wob-verzoek indienen of direct maar een incident melden bij de Erfgoedinspectie? 

Digitale archieven

Een vergelijkbaar probleem met waardebepaling, zie je ook bij het digitale archivering. We hebben geen idee wat al die digitale bestanden die een organsiatie of privé-persoon maakt en ontvangt echt waard zijn en weten dus ook niet hoeveel we zouden willen of moeten uitgeven om ze duurzaam toegankelijk te maken. Daarom is het onderzoek dat McAfee recent gedaan heeft wel interessant en waar Security.nl over schrijft:

De gemiddelde Nederlander heeft op diverse digitale apparaten voor 15.000 euro aan digitale bezittingen, aldus onderzoek dat McAfee liet uitvoeren. [...]
27 procent van die bezittingen werd beschouwd als "onmogelijk om te herstellen" in geval van verlies en zonder goede back-up. Deze bezittingen hadden een gemiddelde waarde van €7.356. Respondenten voorspelden dat het gemiddeld 82 uur zou kosten om hun digitale bezittingen bij verlies te herstellen.

Interessant om te zien is de hiërarchie die mensen aanbrengen in hun bezittingen.

Respondents valued personal memories at an average of $18,919, compared to:
$6,956 for Personal Records
$3,798 for Career Information
$2,848 for Hobbies and Projects
$2,825 for Personal Communications
$2,092 for Entertainment Files

Er valt vast het nodige aan dit onderzoek af te dingen, maar wat er wel uit blijkt is dat mensen hun kop in het zand stoppen. Want hoewel ze dus zelf inschatten dat herstellen 82 uur kost en de waarde van de bezittingen bijna €14.000 zou zijn, blijkt bijna een kwart van de respondenten geen voorzorgsmaatregelen te hebben genomen.

Despite the high financial and emotional value of their assets stored in various places, 32 percent of the consumers who don’t use security protection on all of their devices still don’t think they need it. Respondents also cited cost as another reason why they are reluctant to purchase security protection for all of their gadgets (31 percent). However, 86 percent of people did agree that purchasing security protection was money well spent

Gerelateerd
Authenticiteit?
Tieners en digitale duurzaamheid

Afbeelding: de foto komt uit de fotocollectie van het NA