Ingmar bladert en schrijft: Gelezen: Jef Geeraerts

Dit vierde boek uit de Gangreen-cyclus is het pijnlijkste uit de cyclus. Pijnlijk voor de vrouw van Geeraerts, maar eerlijk gezegd ook pijnlijk voor Geeraerts zelf. Uit de eerste drie delen was al meer dan duidelijk dat het eerste huwelijk van Geeraerts niet zo'n gelukkig huwelijk was, maar het werd nooit helder waarom ze dan getrouwd waren en niet van elkaar scheidden.
Uit dit boek blijkt dat het huwelijk niet ontbonden wordt, omdat zij streng katholiek is en dus niet mag scheiden. Maar, uit het boek blijkt nog altijd niet waarom Geeraerts met die vrouw trouwde, de week voor zijn huwelijk slaapt hij nog bij een andere vrouw. Mijn conclusie is dat het uit luiheid en lafheid is.
Verder doet Geeraerts ook geen enkele moeite om de 'ik-figuur' (om toch nog een beetje een onderscheid tussen literatuur en het echte leven) sympathiek te maken. Het is een egoïstische, manipulatieve en gemene man.

Naar aanleiding van het lezen van de hele Gangreen-cyclus heb ik deze week de reportage van Canvas over de reis van Geeraerts naar Congo eerder dit jaar eens bekeken (zie beneden).