Wat leest een staatssecretaris?

Reading is sexy, Iris Luckhaus

In juli 2009 werd Joke Schauvliege benoemd als Vlaams Minister van Natuur en Cultuur. Tijdens haar 'maiden interview' in Ter Zake van Canvas gaf zij te kennen dat ze zich niet kon herinneren welk boek ze als laatste gelezen had en dat de laatste toneelvoorstelling die ze gezien had van een amateur-vereninging was.

De kritiek uit de "cultuurwereld" was niet van de lucht. Tom Lanoye en Erwin Mortier reageerden alletwee ongeveer hetzelfde. Ik citeer de laatste:

Niettemin, stel je een land voor waar een kersverse minister van Begroting het voor de nationale media presteert te zeggen dat hij weliswaar alleen maar ervaring heeft als theaterregisseur en niets van financiën afweet, maar dat hij de komende weken intens met de sector zal kennismaken.

En sinds vorige week hebben wij ook een staatssecretaris van Cultuur die op zijn weblog schrijft:

Naast mijn werk en mijn politieke activiteiten heb ik nog een aantal hobby's:
Lezen ? Ik lees graag maar houd niet van al te zware boeken, dat soort leeswerk heb ik al genoeg binnen mijn politieke dossiers. Mijn favoriete schrijvers zijn Robert Ludlum, Tom Clancy, Geert Mak, Tolkien, Dan Brown en James Clavell.

Hans Beerekamp schreef daar vorige week al over en Raymond van de Boogaard schreef afgelopen vrijdag in het Cultureel Supplement:

In zijn eenvoud is deze onthulling wel een beetje schokkend. Moeten wij werkelijk aannemen dat de nieuwe staatssecretaris voor cultuur schrijvers als, pakweg, Vestdijk of Grunberg of Frantzen op één lijn stelt met de beleidsnota's over de volksgezondheid, waarmee Zijlstra zich als Kamerlid de afgelopen jaren bezighield? En zo ja, moet iemand hem dan niet eens uitleggen wat literatuur is, of kunst in het algemeen?

Militante Bibliothecaris Jeanine (van die mooie Open brief aan Balkenende) verwijst naar aanleiding van dit alles op haar weblog naar het initiatief van Yan Martel, die iedere twee weken een boek met aanbevelingsbrief naar de Canadese Minister-President stuurt. Niet om hem te onderwijzen, maar meer om hem te stimuleren, motiveren en inspireren. Misschien zou dit ook wat voor Zijlstra zijn?

Wat mij nog het meest verbaast is dat nog geen Nederlandse schrijver van naam zich geroerd heeft en  vergelijkbare dingen als Lanoye en Mortier, heeft gezegd of geschreven. De kunstenaars hebben het momenteel volgens mij alleen over de enorme bezuinigingen die aangekondigd zijn en niet over de man die deze bezuinigingen moet gaan uitvoeren. Maar misschien vinden zij ondertussen ook wel dat deskundigheid niet nodig is. Of lees ik de verkeerde kranten en tijdschriften?

Overigens, ik weet niet hoe men in Vlaanderen nu tegen Schauvliege aankijkt. Mortier heeft zich blijkbaar weer met haar verzoend en ze leest naar het lijkt toch ook nog wel eens een boek...

Gerelateerd
Onze Jan is manager geworden
Geef ons de echte deskundigen terug