A visit from the goon squad is een soort mozaïek, maar een precies kloppend, perfect gevormd mozaïek. Op de achterflap staat dat het over twee mensen (Sasha en Bennie) en de muziekscene gaat, maar dat is helemaal niet waar. Het zijn dertien hoofdstukken en ieder hoofdstuk heeft een andere hoofdpersoon. Maar alle hoofdpersonen hebben wel iets met elkaar te maken: ze zijn familie van elkaar, of studiegenoten, of collega's. Elk hoofdstuk speelt in een andere tijd, globaal tussen 1970 en 2025. En, en dat maakt het echt een heel knap boek, ieder hoofdstuk wordt op een andere manier verteld: in een hoofdstuk gebruikt Egan echte tiener-in-de-jaren-tachtig-taal, een ander hoofdstuk is in de jij-vorm geschreven (een stijlvorm die ik altijd heel spannend vind), een soort toekomstroman en
één hoofdstuk (echt even bekijken!) bestaat helemaal uit Powerpoint-slides (en gek genoeg is een van die slides voor mij de meest ontroerende passage uit het boek).
En Egan gebruikt heel mooie beelden, bijvoorbeeld als ze omschrijft dat iemand de liefde voor zijn vrouw op een gegeven moment dubbel gevouwen heeft, als een velletje papier en daarna nog een keer en nog een keer, zodat het nog maar een heel klein propje is geworden. Heel triest, maar heel mooi.
Het onderwerp van het boek is helemaal niet "muziek" maar het verstrijken van de tijd en wat dat met mensen doet: verschillende hoofdpersonen worden op verschillende momenten in hun leven en vanuit verschillende perspectieven beschreven. Wat dat betreft is het powerpoint-hoofdstuk ook de sleutel: hierin gaat het onder andere over een jongetje dat gefascineerd is door "pauzes" in liedjes. Op zo'n moment staat de tijd even stil.
Gelezen tussen 08/04/2011 en 19/04/2011
Geen opmerkingen:
Een reactie posten