Het vijfde zegel van Simon Vestdijk

Al een tijdje geleden uitgelezen, maar nog geen tijd gehad om er eerder over te bloggen. Misschien is het beter om te zeggen dat ik nog niet eerder tijd had gemaakt om er over te schrijven. Het boek viel me een beetje tegen. Aan de ene kant omdat het me al redelijk snel duizelde van de Spanjaarden, Aragonezen, Portugezen, Jezuïeten, Dominicanen en Franciscanen. Aan de andere kant omdat is het me te veel kunsttheorie en theologische scherpslijperij.
Het boek begint op het moment dat El Greco het hiernaast afgebeelde schilderij ("De heilige Mauritius") gaat tevergeefs gaat aanbieden aan Filips II. Filips accepteert het schilderij niet, waarschijnlijk omdat hij het blasfemisch vindt. Daarna wordt El Greco in zijn eigen huis door twee verschillende mensen bespioneerd met het doel hem door de Inquisitie te laten arresteren. Uiteindelijk wordt hij ook ondervraagd door een corrupte Inquisiteur. En alleen omdat deze vermoord wordt, komt het niet tot een echte ´zaak.´ De manier waarop het verraad door de twee vrienden van El Greco beschreven wordt, is wel ijzingwekkend en de ondervraging door de inquisiteur is ook wel spannend.
Tussendoor komen trouwens ook nog een paar Portugezen en Aragonezen langs die van plan zijn Filips te vermoorden als hij in Toledo is. Uiteindelijk lukt dat niet, om allerlei redenen.

Maar de schilderijen van El Greco zijn wel bijzonder, dit is het schilderij waar het boek naar vernoemd is.