Al een tijdje uit, maar nog geen tijd gehad er over te schrijven. The gum thief is aan het oppervlakte ontzettend grappig en simpel. Maar eigenlijk is het verschrikkelijk triest en is die eenvoud ook maar schijn.
De twee hoofdpersonen zijn twee werknemers van Staples, Roger en Bethany. Hij is een gescheiden veertiger met een ongezonde voorliefde voor alcohol, zij is een depressieve goth van een jaar of twintig.
Roger is een mislukt schrijver. Hij houdt een dagboek, waarin hij onder andere schrijft alsof hij Bethany is, en schrijft aan Glove pond, een soort verknipte adaptatie van Who's afraid of Virginia Woolf.
Het intrigerende van het boek is dat het niet altijd duidelijk is wie de verteller is. In het begin van de roman vraagt Bethany aan Roger om vanuit haar perspectief iets te schrijven. Daarna 'schrijven' nog verschillende personages een hoofdstuk, maar het wordt nooit helemaal duidelijk of het niet in alle gevallen Roger is, die 'namens' de andere personages schrijft. Wat wel duidelijk is, is dat ze allemaal een 'mislukt' leven hebben.
Dit klinkt ingewikkeld, maar zoals ik al schreef: je kunt het ook gewoon rechttoe rechtaan lezen zonder je af te vragen wie de 'echte' verteller is.
En weer een booktrailer, waarin verschillende hoofdstukken worden gevisualiseerd:
Blogged with the Flock Browser
Geen opmerkingen:
Een reactie posten