KVAN-dagen 2010 - dag 2 #kvan10

De tweede dag begon niet zo veelbelovend. Leon de Caluwé kwam uitleggen op welke manier de regenboog van pas kan komen bij het reorganiseren van organisaties. Zijn zie-mij-eens-grappig-zijn-over-mijn-eigen-werk-manier van presenteren werd wat mij betreft niet gecompenseerd door een interessante inhoud. (Al geloof ik dat ik een van de weinigen was die er zo over dacht. De rest van de dag ging het steeds over blauw, geel en rood. Ik geloof dat iedereen graag rood zou willen zijn en dat blauw of geel toch een beetje ongewenst zijn...)

Vervangen
Om elf uur ben ik uiteraard gaan luisteren naar de paneldiscussie over vervanging, onder leiding van Max Beekhuis. Ik had me voorgenomen alleen te luisteren, maar aangezien het na tien minuten al ging over de verhouding tussen de Archiefinspectie van Noord-Brabant en een van de Brabantse archiefdiensten, kon ik mijn mond weer niet houden. Uiteindelijk was de sessie een beetje teleurstellend. Max kondigde in het begin aan dat het doel van de sessie was om NA, LOPAI en WGA huiswerk te geven, zodat zij konden komen tot één voor iedereen begrijpelijke en bruikbare regel over vervanging. Helaas mondde de discussie al snel uit in een babelonische sprakverwarring over de bevoegdheden van de gemeentearchivaris en de zorgdrager en wat een toezichthouder wel of niet moet doen. Uiteraard overschaduwde 'het kleuren-vraagstuk' ook hier de discussie: is vervanging in zwart-wit toegestaan. Geert-Jan van Bussel leverde wat dat betreft een schampschot door te stellen dat vervanging in kleur misschien niet op grond van de Archiefwet verplicht is, maar toch zeker 'op basis van diverse andere wetten.' Helaas vond hij het niet nodig om dit nader te specificeren.

Tijdens de lunch vond ook de Algemene Ledenvergadering van de KVAN plaats. Voor mij een bijzondere vergadering, omdat ik benoemd zou worden tot bestuurslid. Tot mijn schande heb ik dit heugelijke moment gemist, doordat ik te laat in de Aula Major was. Ik zal dit tijdens mijn eerste bestuursvergadering proberen goed te maken met wat Maastrichtse lekkernijen.

Gute Nacht Freunde...
Buiten was het 23 graden, binnen zat Paul Breevaart.
Hij kwam vertellen over de ideeën die ze op het ministerie van OCW hebben over een vernieuwd archiefbestel. Helaas is mij dit niet helemaal duidelijk geworden. Breevaart gebruikte meer dan 35 minuten om te vertellen over de visies, rapporten en adviezen die de afgelopen tien jaar allemaal zijn verschenen en het eind van zijn presentatie heb ik gemist. Ik moest zelf aansluitend in een andere zaal mijn presentatie over Archiveren 2.0 geven (waarover later meer).
Vanmorgen zag ik in de presentatie op Slidesher dat het in de visie zal gaan om vier thema's:

1. Archivering bij de overheid en openbaarheid


2. .Waardering, selectie en collectievorming: van overheid naar samenleving


3. Duurzaam bewaren en toegankelijkheid


4. Het bestel van morgen

Helaas heb ik alleen de toelichting bij het eerste punt gehoord en als ik het goed begrepen heb, moet de overbrengingstermijn verkort worden, omdat dat de openbaarheid van de archieven ten goede komt.

De afsluiting van de dagen was volgens velen een diep-geel moment: de ondertekening van het voorstel om te komen tot gezamenlijke e-depotvoorzieningen voor alle overheidslagen. Ik ben niet geheel onbevooroordeeld aangezien ik heb meegeschreven aan het voorstel, maar ik vind dat toch een iets meer inhoudelijke toelichting verdiend had dan wat de Algemeen Rijksarchivaris er nu van maakte. Volgens mij was behalve voor de direct betrokkenen nu voor niemand duidelijk wat die mensen op dat podium ondertekenden. Ook hierover later nog een keer meer...

En wat vond je er nu van?
Eigenlijk vond ik de presentaties die ik gezien heb het allemaal net niet. Er waren er twee die een beetje anders dan anders waren, de paneldiscussie over vervanging en de presentatie van het Zeeuws Archief over 23 archiefdingen. Die andere waren toch allemaal mannen (en één vrouw) die een recht-toe recht-aan verhaal hielden, waarbij ze er net iets te lang over deden om hun punt te maken. Dat het toch geslaagde dagen waren, komt vooral door, wat mijn collega, de wandelgangen noemt. Ik heb allerlei mensen weer eens gezien en gesproken. Daarom: tot volgend jaar!

De foto is van Katey Nicosia