Dit jaar deelden de Openbare Bibliotheken voor de vijfde keer een boek uit. Na vier boeken die ik allemaal al kende (
Dubbelspel,
De gelukkige klas,
Twee Vrouwen en
Oeroeg) deze keer een boek van een mij volstrekt onbekende schrijver:
De grote zaal van Jacoba van Velde. En eerlijk gezegd: ik vond er ook niet veel aan. Het verhaal gaat over een 72-jarige weduwe die in de jaren vijftig na een 'attaque' terecht komt in rusthuis. Vanuit haar perspectief en dat van haar vrijgevochten, in Parijs wonende dochter worden haar aftakeling en de 'gemeenschap van oude vrouwen' in het rusthuis beschreven. En hoe treurig en pijnlijk dat misschien ook het, het gaat ongeveer zoals je verwacht: dementie, afgunst, verdriet...
Rosita Steenbeek schrijft in een lofrede die achterin het boekje is afgedrukt (maar die vreemd genoeg niet
hier te vinden is), dat ze het schandalig vindt dat ze tijdens haar studie Nederlandse Taal- en Letterkunde nooit van Van Velde of dit boekje gehoord heeft. Ik heb haar niet gemist hoor...
Gelezen tussen
15/11/2010 en 19/11/2010
