Uitgestelde beloningen

We are a selfish, short-sighted lot. As many a game theory experiment has shown, we simply aren’t as motivated by the promise of collective future benefits as we are by the gratification of instant private rewards.

Dit is de samenvatting die Long Now maakt van een artikel uit Nature. Hoewel dat niet over archivering, maar over het tegengaan van klimaatverandering gaat, is de portee van het onderzoek ook relevant bij het organiseren van langetermijnbewaring.
Een onderzoekgroep van NYU onderzocht in hoeverre individuen bereid waren bij te dragen aan een collectieve beloning in de toekomst. Alle deelnemers kregen eerst $40. Daarna werd hen gevraagd om €0, €2, of €4 in een gezamenlijke pot te doen waarmee een bewustwordingsadvertentie betaald zou worden. Als alle deelnemers samen meer dan $120 bij elkaar legden, dan kreeg iedere deelnemer $45 extra.

However, the reward of cooperation, the €45 endowment per group member for meeting the €120 target, was distributed on three different time horizons. In one treatment (T1), the €45 cash endowment was paid the next day; in the second treatment (T2), the €45 cash endowment was paid 7 weeks later; in the third treatment (T3), the €45 endowment was invested in planting oak trees that would sequester carbon (as well as provide habitat and greenery) and therefore provide the greatest benefit to future generations, although in a currency different to the monetary endowments offered in T1 and T2.

Het zal geen verrassing zijn dat de deelnemers in het eerste scenario veel meer genegen waren om in de advertentie te investeren en in het derde scenario het minst. Of abstracter gezegd: hoe verder weg in de toekomst een beloning ligt en hoe minder voordeel individuen er zelf bij hebben, hoe minder gemotiveerd iemand is zijn persoonlijk eigendommen in te zetten voor het algemeen belang.

Uit het onderzoek blijkt dat directe en uitgestelde beloningen van invloed zijn op totaal verschillende delen van de hersenen en dat het om verschillende (misschien wel tegengestelde) cognitieve processen gaat.

It seems, then, that our best chance of fostering a sense of accountability for the future may be to create scenarios in which both parts of the brain are stimulated simultaneously: by coupling the incentive of long-term rewards with that of very short-term consequences.

 Voor digitale archivering betekent dit dus vooral niet te veel hameren op het belang van cultureel erfgoed over twintig, dertig of honderd jaar, maar vooral benadrukken wat de korte termijn voordelen van efficiënt en effectief informatiebeheer zijn.

Queen - I Want It All door Ceinwen

Gerelateerd
Pas op een wolf #hvog