Gelezen: Laurence Sterne - The Life and Opinions of Tristram Shandy, Gentleman

VE1 Tristram Shandy from Visual Editions on Vimeo.

Zoals Robèrt Gillesse zei: Tristram Shandy is "hét Boek van de Briljante Gekkigheid." Briljant is het zeker en deze uitgave is daar bij ook nog eens heel mooi, met dubbel gevouwen pagina's, rode letters, lijnen, dubbel gedrukte pagina's, blanco pagina's, alles wat Sterne in de 18e eeuw bedacht had. Hier is de speciale "mini-site" die Visual Editions er bij gemaakt heeft. En nog wat foto's van het boek:

Het boek samenvatten is onmogelijk, het wordt verteld door en zou gaan over Tristram Shandy, maar in de negen delen, wordt deze niet ouder dan zes jaar. Over Tristram zelf kom je ook maar een paar dingen te weten: zijn neus werd gebroken tijdens de bevalling, zijn vader had hem eigenlijk Trismegistus willen noemen, maar dat ging fout bij de aangifte en hij werd als peuter per ongeluk besneden door een raam dat dichtsloeg terwijl hij naar buiten stond te plassen. De rest van het boek gaat van zijpad via uitweiding en omweg naar afdwaling.
Ik weet ook zeker dat ik lang niet alles gesnapt heb, dat komt deels door het Engels en deels doordat er heel veel verwijzingen naar contemporaine dingen in zitten. Maar de delen die ik wel snapte zijn heel humoristisch.

Waar ik me wel over verbaasd heb, en dat is ook wat Will Self in zijn inleiding schrijft, is hoe vastgeroest onze opvattingen over hoe een roman er uit moet zien nu zijn. Het post-modernisme is er niets bij...