P.C. Hooftprijs is voor oude mannen

Gisteren stierf Rudy Kousbroek en in de krappe minuut die het NOS Journaal hieraan wijdde, werd in ieder geval verteld dat hij in 1975 de P.C. Hooft-prijs voor zijn essays kreeg. Ik heb vandaag eens uitgezocht wat ik al langer vermoedde: De P.C. Hooft-prijs is voor oude mannen. Kousbroek was 46 toen hij de prijs kreeg en daarmee is hij de op twee na jongste laureaat, na Lucebert en Gerard Reve.
Even een paar feitjes op een rijtje. De prijs bestaat sinds 1947 en werd de eerste paar jaar toegekend aan speciefieke werken. Vanaf 1956 is het een oeuvreprijs die afwisselend wordt toegekend voor proza, essayistiek en poëzie. Tussen 1956 en 2010 is de prijs 49 keer uitgereikt (om wat voor reden dan ook, is hij zes keer niet uigereikt). Ik beperk me nu even tot die 49 uitreikingen.
Dus: 49 keer uitgereikt en maar acht keer aan een vrouw. (Toevallig de eerste en de laatste keer trouwens.)
Eerlijk gezegd helaas niet verbazingwekkend natuurlijk ...

Maar dan dit: Wanneer zijn de laureaten (omdat de prijs wordt 'toegekend' wil ik niet 'winnaars' schrijven) geboren?

Van de 49 "prijsontvangers" zijn er maar vier na 1940 geboren en maar één na 1945.

En nog eentje dan:
Hoe oud waren de laureaten toen ze de prijs ontvingen? De jongste was 43, de oudste 100 en de gemiddelde leeftijd was 63 jaar en bijna 10 maanden. Hier een volledig overzicht, van jong naar oud. (Ik had deze tabel willen embedden, maar dat lukt niet. En ik wil NU naar bed...)

Met andere woorden, de gemiddelde laureaat van de P.C. Hooft-prijs is een man van bijna 64 jaar.
Wie is er volgend jaar aan beurt?