Een paar dingen die tijdens het lezen van deze knappe biografie door mijn hoofd gingen:
- Waar zou Maas geweest zijn zonder al die brieven? Een heel groot deel is gebaseerd op de correspondentie van en naar Reve. Toekomstige biografen hebben waarschijnlijk minder en minder geordend materiaal tot hun beschikking.
- Wat een knappe vrouw was Hanny Michaelis. Niet alleen qua uiterlijk, maar vooral ook in de manier waarop ze het tien jaar met Reve heeft uitgehouden.
Eigenlijk wil ik hier de foto die op de achterkant van het boek staat plaatsen, maar die kan ik helaas niet online vinden. Op de foto staan een jonge en mooie Reve Michaelis. Hij laat haar uit een kopje drinken, terwijl ze elkaar aankijken. Het ziet er idyllisch, maar uit de manier waarop Reve Michaelis' hand vast houdt, blijkt dat zij er toch niet helemaal gerust op is. Mooi, veelzeggend beeld, aangezien hier niet alleen de lieve, maar ook de sadistische Gerard Reve in één beeld gevangen wordt. - Ik moet nodig de brievenboeken van Reve (weer) eens lezen. Zijn romans hebben me nooit zo bekoord, met uitzondering van De Avonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten