donderdag 1 juni 2017

De privacy van de correspondenten van een gestorven meisje

 
Ik blijf de vraag of overleden mensen nog recht hebben op privacy, interessant vinden. Vandaag las ik in de NRC over de uitspraak van een rechter in Duitsland in een zaak die tegen Facebook was aangespannen. Meestal is Facebook in dit soort zaken degene die de privacy-regels overtreedt door te veel te bewaren of te delen. In dit geval ligt het iets anders.
Het gaat om een meisje dat in 2012 - toen ze 15 was - gestorven is. Haar moeder wil inzage in haar chatberichten, omdat ze denkt dat haar dochter zelfmoord gepleegd heeft. Ze stelde dat deze chats te vergelijken zijn met een doos brieven, die na het overlijden van de ontvanger ook aan de erfgenamen toevallen.
Facebook weigerde de berichten vrij te geven, omdat dit inbreuk maakt op het recht op privacy van de mensen waar de dochter mee gechat heeft. Zij gaan er van uit dat de chats vertrouwelijk zijn en blijven.
Met een beroep op de Duitse telecommunicatiewet stelt het gerechtshof nu dat Facebook gelijk heeft.
Selbst wenn man davon ausgehe, dass dieser Account in das Erbe falle und die Erbengemeinschaft Zugang zu den Account-Inhalten erhalten müsse, stehe das Fernmeldegeheimnis nach dem Telekommunikationsgesetz entgegen. Dieses Gesetz sei zwar ursprünglich für Telefonanrufe geschaffen worden. Das Fernmeldegeheimnis werde jedoch in Art. 10 Grundgesetz geschützt und sei damit eine objektive Wertentscheidung der Verfassung. Daraus ergebe sich eine Schutzpflicht des Staates und auch die privaten Diensteanbieter müssten das Fernmeldegeheimnis achten.
Het gaat uiteindelijk dus toch weer niet om de privacy van de overledene.
Fascinerend is trouwens ook dat de ouders wel de login-gegevens van hun dochter hebben, maar desondanks niet (meer) bij de chats kunnen. De pagina werd door Facebook omgezet in een herdenkingspagina:
Die Mutter hatte nach eigenen Angaben sogar die Zugangsdaten zu dem Account. Allerdings war das Netzwerk von einem Nutzer, der mit der Tochter auf Facebook befreundet gewesen ist, auf deren Tod hingewiesen worden – woraufhin ihr Account in den sogenannten Gedenkzustand versetzt worden war. Das heißt, niemand kann sich bei einem Konto im Gedenkzustand anmelden. Facebook hat in den vergangenen fünf Jahren zwar manches geändert. So ist es Nutzern jetzt möglich, zu Lebzeiten einen Nachlasskontakt zu bestimmen. Aber: Auch er kann sich nicht bei dem Konto anmelden oder alte Chats lesen.
Dus dit gaat niet alleen om privacy, maar ook om de vraag of je digitale communicatie kunt erven, zoals je dat met analoge documenten kunt.

Gerelateerd
Geen obductie ivm privacy na de dood
De privacy van een dood zestienjarig meisje
De privacy van de doden #archivecamp
Privacy na de dood
Persoonlijke levenssfeer van overledenen
De boekhandel die je hele boekenkast verwijdert

Afbeelding: Johannes Thopas, Portret van een overleden meisje, waarschijnlijk Catharina Margaretha van Valkenburg

2 opmerkingen:

  1. Tja, die vergelijking met brieven gaat denk ik ook mank, omdat berichten in een chat op Facebook in essentie uit naam/account van de betrokkenen gebeurd en niet het overdragen/overhandigen van een bericht aan een ander is.

    Dat omzetten naar een herdenkingspagina is natuurlijk wel bitter. Als de bevriende persoon niets had gemeld, was het hele probleem waarschijnlijk niet ontstaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank je Twan. Dat we steeds minder informatie overdragen / overhandigen is inderdaad de kern van het probleem. En het gebeurt steeds meer, niet alleen bij social media, maar ook bij e-mail (Gmail), muziek, boeken en gedeelde overheidssystemen. De techniek verandert, maar wij hebben ons daar nog niet op ingesteld.

    BeantwoordenVerwijderen