Identiteitsdiefstal in de 19e eeuw

Op het weblog van de Britse National Archives stond gisteren een interessante post over identiteitsdiefstal in de 19e eeuw:

It was one of a number of fictitious wills that were the subject of a case known as ‘The Will Forgeries’. Several members of an organized gang were convicted in this case at the Old Bailey in 1844. They identified dormant accounts in the Bank of England that contained large sums of money, then forged wills in the names of the account holders and registered fictitious deaths in the same names. Armed with the death certificates and wills, they obtained probate from the PCC at Doctor’s commons, presented the grants of probate to the Bank and collected the money.

Het testament (hierboven) is van Anne Slack die volgens een bijbehorende overlijdensakte in 1843 op 72-jarige leeftijd zou zijn gestorven. De werkelijke Anne Slack was in 1843 pas 36.

It was remarkably easy to obtain a death certificate up to 1874, when the law was changed. Prior to that, no medical certification was required, so the informant’s word was enough for the registrar to issue a death certificate.

Deze zaak heeft destijds in Londen heel veel aandacht gekregen: de publieke tribune van de Old Bailey zat iedere dag en er stonden uitgebreide verslagen in de kranten.
Weet iemand een vergelijkbare zaak in Nederland?

Gerelateerd
Dood is een kruisje
O jee, een gemanipuleerd archiefstuk