Voorgelezen: Arend van Dam & Alex de Wolf - Lang geleden

De afgelopen weken heb ik T. voorgelezen uit Lang geleden van Arend van Dam en Alex de Wolf. Van te voren waren mijn verwachtingen niet heel hoog gespannen, ik verwachtte een beetje slappe verhaaltjes met een vage historische basis. Dat viel echter reuze mee. Er staan verschillende verhalen in over fictieve kinderen, vooral als het gaat om een sfeerbeeld te geven over de Vikingen, de Romeinen, de Watersnoodramp of de jaren zestig van de vorige eeuw. Vanaf de Floris V gaan de verhaaltjes over echte historische gebeurtenissen, waarbij heel duidelijk rekening gehouden wordt met het wereldbeeld van zes of zeven-jarigen: Jacoba van Beieren, de moord op Willem van Oranje, William and Mary, Kenau Simonsdochter Hasselaar, Herman Boerhaave, Eduard Douwes Dekker, Anne Frank, alles komt langs. Met hier en daar heel mooie details, zoals het verhaal over Willem II die in 1641 op 14-jarige leeftijd trouwde met de tien-jarige Maria Stuart. Over hun huwelijksnacht schrijft Van Dam:

Toen het bedtijd was, kreeg Maria een nieuwe nachtpon aan. Het was een prachtig ding, maar er was wel iets vreemds mee. De ouders van Maria hadden de slaapjurk aan de onderkant laten dichtnaaien. Maria's moeder gaf aan Willem een gouden schaar.
"Als je Maria's nachtpon hebt opengeknipt, horen jullie echt bij elkaar," zei ze. Met rode wangen deed Willem wat er van hem werd gevraagd. Daarna kroop hij snel in zijn eigen hemelbed in de logeerkamer.

(Mijn zeven-jarige stelde hier verder geen vragen over...)

Ieder verhaaltje eindigt met het regeltje: "En zo... is het echt gebeurd."
En het mooie vond ik dat ik bijvoorbeeld na de verhalen over Jeroen Bosch, Rembrandt en Van Gogh wat platenboeken van zolder kon halen om de schilderijen te laten zien.
Maar, na het verhaal over Kenau Simonsdochter Hasselaar zei T.: "Dat weet die man helemaal niet, of het echt zo gebeurd is, want hij kan niet zo oud zijn dat hij er bij was..."
Dus toen heb ik geprobeerd uit te leggen dat juist in archieven (hij weet wel ongeveer wat ik doe) dit soort dingen terug te vinden zijn. Dat dus waarschijnlijk in het archief in Haarlem wel te vinden is wanneer Kenau geboren, getrouwd en gestorven is en dat daar ook nog wel te achterhalen moet zijn dat zij bij de burgemeester heeft geklaagd dat ze nog geld kreeg voor haar schuiten en dat ze dat uiteindelijk ook gekregen heeft. Alleen kon ik hem dat natuurlijk niet zo snel laten zien...