Met T. ben ik Otje aan het lezen en vandaag lazen we het hoofdstuk Het kompjoetergebouw:
''Maar pappa, je hebt altijd gezegd: mijn papieren zijn zoekgeraakt in de kompjoeter.'
'Ook dat is juist,' zei Tos. 'Zie je dat hoge gebouw daar? Dat is het kompjoetergebouw. Daar moest ik twee jaar geleden mijn papieren afgeven aan het loket. Voor "eventjes" zeiden ze. Ik zou ze dadelijk terugkrijgen, zeiden ze.'
'En toen?' vroeg Otje.
'Toen liep de meneer van het loket ermee weg. Er kwam een andere meneer. Die wist van niets. Ik heb gewacht en gewacht en gepraat en gesmeekt en eindelijk...'
'Eindelijk ben je driftig geworden, papa?'
Tos knikte. 'Ze hebben me buiten de deur gezet,' zei hij. 'Zonder papieren.'
En in dat kompjoetergebouw werk ik nu bijna vijf jaar...
(Zie ca 1:09)
... En tegenwoordig raken we helemaal geen papieren meer kwijt hoor!
Het wordt er gewoon van jongs af aan al ingepompt... ;-)
BeantwoordenVerwijderen