donderdag 10 april 2014

Over het belang van bankafschriften en hotelrekeningen

Twee nieuwsberichten over het belang van archiefstukken.

Een bankafschrift van 5 miljoen
Allereerst de trammelant waar minister Opstelten en staatssecretaris Teeven in terecht zijn gekomen naar aanleiding van ""de deal" met Cees H.
De vraag daarbij is ondertussen hoe groot het bedrag is dat H. overgemaakt kreeg. De toenmalige advocaat van H. zegt dat het om vijf miljoen gulden gaat, die hij op zijn 'derdenrekening' gestort kreeg. Maar hij kan of wil geen bankafschrift laten zien.
In datzelfde artikel schrijft de NRC:
De bankafschriften zijn (nog) niet gevonden. [...]
Dat bedrag van 5 miljoen kan Opstelten niet plaatsen, schreef hij gisteren. Volgens hem blijft de optelsom 2 miljoen gulden, al kon hij niet precíes zeggen hoeveel geld is overgemaakt destijds. Onder het beslag vielen bijvoorbeeld ook sieraden. En het OM stapte sinds 2000 al meermalen over van administratiesysteem, dus afschriften waren nog niet gevonden.
Maar ja, volgens mij zijn de bewaartermijnen voor deze gegevens een jaar of zeven of maximaal tien. Dus als het goed is, worden ze ook niet meer gevonden.

Een hotelrekening van 25 jaar geleden
Het tweede voorbeeld is vanuit menselijk oogpunt heel schrijnend. In de VS heeft een man 25 jaar ten onrechte gevangen gezeten voor een moord die hij niet gepleegd had.
Hij heeft altijd zijn onschuld volgehouden en had een alibi: ten tijde van de moord in Brooklyn, was hij met zijn familie op vakantie in Disney World. Desondanks werd hij op basis van één getuige, die haar verklaring naderhand introk veroordeeld.
Deze week werd Jonathan Fleming eindelijk geloofd:
Een rechter vernietigde het vonnis nadat zijn advocaten een bonnetje lieten zien waaruit bleek dat Fleming enkele uren voor de moord telefoneerde vanuit een hotelkamer in Florida. De man had zijn advocaten 25 jaar geleden al verteld dat hij het papiertje op zak had toen hij werd gearresteerd, maar de autoriteiten beweerden destijds dat ze niks hadden gevonden. Tijdens nieuw onderzoek kwam het ontlastende bonnetje alsnog naar boven in de politiearchieven.
Oh boy... Waarom denk ik nou toch dat de huidskleur van Fleming een cruciale rol heeft gespeeld?

Plaatje: een van de tien gouden regels van het CBP

2 opmerkingen:

  1. Naast een bankafschrift zal er toch wel een schriftelijke overeenkomst zijn gemaakt met de betreffende crimineel. En dat ze dat niet binnen 5 minuten kunnen vinden geeft te denken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik neem ook aan dat er nog wel wat meer stukken zijn waaruit de precieze afspraken en "vergoedingen" zouden kunnen blijken. De Kamer krijgt, volgens de krant, nu blijkbaar inzicht in "het advies van het Bureau Ontnemingswetgeving Openbaar Ministerie, gespecialiseerd in het ‘plukken’ van criminelen. Daarin staat ook het bedrag van 2 miljoen gulden."
      Dat ze allerlei stukken niet kunnen vinden, geeft zeker te denken. Maar helaas is dit noch voor jou noch voor mij een verrassing.

      Verwijderen