zondag 21 november 2010

Gelezen: Jacoba van Velde - De grote zaal

Dit jaar deelden de Openbare Bibliotheken voor de vijfde keer een boek uit. Na vier boeken die ik allemaal al kende (Dubbelspel, De gelukkige klas, Twee Vrouwen en Oeroeg) deze keer een boek van een mij volstrekt onbekende schrijver: De grote zaal van Jacoba van Velde. En eerlijk gezegd: ik vond er ook niet veel aan. Het verhaal gaat over een 72-jarige weduwe die in de jaren vijftig na een 'attaque' terecht komt in rusthuis. Vanuit haar perspectief en dat van haar vrijgevochten, in Parijs wonende dochter worden haar aftakeling en de 'gemeenschap van oude vrouwen' in het rusthuis beschreven. En hoe treurig en pijnlijk dat misschien ook het, het gaat ongeveer zoals je verwacht: dementie, afgunst, verdriet...
Rosita Steenbeek schrijft in een lofrede die achterin het boekje is afgedrukt (maar die vreemd genoeg niet hier te vinden is), dat ze het schandalig vindt dat ze tijdens haar studie Nederlandse Taal- en Letterkunde nooit van Van Velde of dit boekje gehoord heeft. Ik heb haar niet gemist hoor...

Gelezen tussen 15/11/2010 en 19/11/2010

4 opmerkingen:

  1. Jammer dat het je tegenviel. Ik vond het wel aardig. Niet een boek dat ik zelf uit zou zoeken, maar ik vond het mooi geschreven en heel geloofwaardig.

    Maar of Nederland daardoor meer gaat lezen? Dan moet je toch wel met een heel ander soort boek komen, lijkt me.

    Mijn verslag staat hier: http://boekblogger.wordpress.com/2010/11/21/de-grote-zaal-van-jacoba-van-velde/

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @Lees Wammes, dank je voor je reactie. Ik vind het niet erg om nu en dan een boek te lezen dat me niet zo bevalt, dat scherpt het beoordelingsvermogen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hanneke van Aalst20 oktober 2011 om 16:31

    Ik vond het twee aangrijpende verhalen over hoe mensen deze fase in hun leven kunnen meemaken. Zowel vanuit oogpunt van de mevrouw als van de dochter.

    Extraatje was de tijdgeest. We lezen een historisch document dat sfeer en dagelijks leven in een vervlogen periode beschrijft. Een periode die nog niet eens erg ver achter ons ligt, maar mijlenver verschilt van de onze.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Tjonge dat is een late reactie, we krijgen "Het leven is verrukkeluk" alweer bijna...
    Maar je hebt vooral wat dat extraatje betreft gelijk.

    BeantwoordenVerwijderen